1703 art 7 01
da najdoskonalsza postać kuli. Już jednak przed Platonem domyślać się zaczęto kulistości ziemi Być może, że zasadę tę wygłosił pićrwszy Pyta-goras, lubo i w jego zestawieniu żywiołów z bry-lami foremuemi ziemia sprowadza się do sześcianu.
Jaśniśj i dowodniej za kulistoscią ziemi przemawia Parmenides z Elei w piątym wieku przed Chrystusem, ale dopióro trzej najgenialniejsi przedstawiciele w starożytności nauk przyrodzonych, matematyki i astronomii, Arystoteles, Ar-chimedes i Ptolemeusz uzasadniają pogląd ten dowodami opartemi na obserwacyi i matematycznie wyrozumowanemi. W długiej wszakże po-mroce wieków średnich poglądy tych umysłów potężnych poszły niemal w zatracenie, a ziemia podawnemu pozostała płaską, tak dalece, że jeszcze u schyłku cztórnastego wieku Kolumb zaledwie zdołał wpoić w spólczesnych sobie ożywiającą go wiarę w możliwość drogi zachodniej do Indyj. Chcąc jednak istotnie zadzierzgnąć nić, wiążącą myśl naukową starożytności z czasami nowemi, trzeba się posunąć aż do tej książ- < ki pamiętnej, co rzeczywiście dopióro rozpoczyna okres odrodzenia wiedzy i stoi na czele dalszego postępu nauki, który raz rozbudzony miał się już odtąd snuć nieprzerwanie. Łatwo pojąć, że punktem wyjścia pomysłów Kopernika o ruchach ziemi musiało być zupełne przeświadczenie o jśj kulistości; dlatego tóż, wspomniawszy krótko o
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
1703 art 1 01 N *** A i I1ICI i * 1 ■ I ł1703 art0 01 metrycznych kuli wynika. Z togo wszystkiego uważam nakoniec za rzecz dowiedziony, że l1703 art1 01 17 szy badacz geografii starożytnej. Prawdopodobnie wynosiła ona około 74l) dzisiejsze1703 art4 01 20 trójkątów i dlatego też nazywa się lriaug*dacyą to jest irójkąiowa/iiem. Nie przyjd1703 art4 01 vx Skoro już przeto oznaczono wielkość i postać ziemi, główny cel pomiarów ziemi, znow1703 art6 01 42 gendre’a, a z.vaną metodą najmniejszych kwadratów, pozwala ona z liczi) dostarczony1703 art7 01 43 Spłaszczenie zaś otrzymujemy z podzielenia tej różnicy przez promień równikowy, co1703 art0 01 IX. Jeżeli idzie o znalezienie wielkości ziemi, jedyną drogę jej oznaczenia stanowią p1703 art1 01 — 47 — czyny. Jedną jest siła odśrodkowa, dążąca do oderwania ciał od ziemi, przeciwdz1703 art2 01 ścią prace te prowadził w latach 1822—2 Edward Sabinę; na okręcie wojennym, danym do j1703 art2 01 trzeba mieć dwa zegary a raczej chronometry, z których jeden byłby nastawiony według c1703 art0 01 Pomiary jednak coraz dokładniejsze wykazały odstępst wo postaci ziemi od elipsoidy obr1703 art3 01 — li!) — znamionuje się. <loskonaleuiein sztuki mierzenia i ważenia. L’ierwszy pomy1703 art2 01 dzą się przedłużone w środku ziemi; choćby prze-<o wjdyw góry był żaden, piony nie1703 art 2 01 VI. Rozmaitość wyników wszJBtkich badań powyższych wskazuje, że podobnie jak kwesty a1703 art 4 01 1)0 dżinie domysłów. Bodaj czy nie najdalej na to pole zapuścił się geolog amerykański1703 art 5 01 !>1 inne są żelazem rodzimóm z niewielką ilością niklu—żelazo meteoryczne. Otóż w p1703 art 7 01 wało mozolne to zadanie: przed kilku lały rozwi nąl jo dr. Ludwik Birkenmajer, obecni1703 art 2 01 Staraniem Spółki Nakładowej Warszawskiój wyszły z druku i są do nabycia we wszystkichwięcej podobnych podstron