17862 Zdjęcie1427

ZYCIE I DZIAŁALNOŚĆ

Georg Simrael urodził .się 1 marca 1858 r. w Berlinie, w rodzinie żydowskiej, która przeszła na protestantyzm. Po ukończeniu gimnazjum humanistycznego wstąpił na uniwersytet berliński, na którym studiował historią, psy- I ekologię i filozofią (słuchał wykładów Momm- I sena, Dreysrna, Sybcln i Troltschkcgo — x hi- I storii, Lasarusa, Steinthała i Bastiana — z psy-etiologii oraz Harnisa i Zellera — z filozofii), I Doktoryzował się w 1881 r. pracą poświęconą pojęciu materii u Kanta — Dat Weien der Ma-ferie nach Kanta phytitcher Monadologle (Po- | jęcie materii w monadologii fizycznej Kanta), I oraz pracą poświęconą Petrarce. Cztery lata później uzyskał tytuł Prlvatdozenta, który nie był równoznaczny z upoważnieniem do otrzymywania wynagrodzenia za wykłady uniwer- I syteckie, ale do wykładów takich dawał prawo. Przez piętnaście lat wykładał jako Privatdo-zent, a następnie, po otrzymaniu nominacji na profesora nadzwyczajnego, wykładał jeszcze

iirzez 14 lat bez akademickich awansów, Nleza-eźnośó finansowa, jaką zapewniła mu pozycja 1 fortuno rodziny, sprawiły, to brak postępów w materialnych wyznacznikach sukcesu nie odbił się na jego tyciu osobistym, 1 2c mógł przoz 28 lat wykładać niemal bezpłatnie (niemal — gdyż wykładowca w jego randze otrzymywał opłaty studentów za wykłady) na swojej ma-

HJhyitaj uczelni. Dopiero w 1914 r. zspropo*

! noivano mu regularny katedrę na unlwerayte-I cie w Strasburgu. Wykłady jego cieszyły się 1 powodzeniem, a prowadził je z takich przed-I miotów, jak logika, etyka, metafizyka, historia | filozofii, religli, sztuki, psychologia społeczna,

I socjologia. Odrębny kurs poświęcił filozofii I Kanta, Schopenhauera, Darwina. Niczrobionlc I błyskotliwej kariery uniwersyteckiej przez I człowieka, którego nader do pochwał nieskory I Max Weber nazywał największym filozofem współczesnym, tłumaczyć należy nie tylko mało akademickim sposobem prowadzenia zajęć 1 przedstawiania poglądów w publikacjach czy rozległością zainteresowań i upodobań (także artystycznych), ale również wzrostem nastro-I jów szowinistycznych, zwłaszcza w okresie, gdy objął katedrę w Strasburgu, niemal w przededniu wybuchu I wojny światowej. Dwuznaczność pozycji Slmmla wynikała nie tylko ze znanej nlochęcl środowisk akademickich do błyskotliwe] Inteligencji 1 szerokich zainteresowań, ale także z trudności w jednoznacznym klasyfikowaniu tego myśliciela. Dlatego prace Simmla były gorąco dyskutowane przez studentów, ale żaden student pragnący zrobić karierę uniwersytecką nie wybierał sobie Simmla za mistrza. Toteż oświecona Europa czciła wybitną umyslowość, ale koledzy po fachu namiętnie odmawiali Simmlowi statusu naukowca. Wynikało to zarówno z Jego niekonwencjonalnego sposobu bycia, jak i lekkości pióra. Ostrożność naukowców tłumaczy się także mnogością propozycji myślowych, w Jakie obfitowała epoka, takich Jak psychoanaliza, toorio względności, fenomenologia, neojjotytywlzm czy kubizm. Slmincl, przyjaciel Maxa I Marianny Weberów, Husscrln, Trocltscha 1 Schwol-zera, był także przyjacielem Stefana Georgc, Reinera Marli Rllkego, Martina Bubera czy Augusta Rod Ina — nie potwierdzał więc swe-

II