163
fr - dopuszczalne bicie promieniowe zwoju mm fr = kd+l,
d - średnica podziałowa ślimaka, mm, k,l - współczynniki (tabl. 12.1.16).
2. Wysokość do cięciwy zwoju ślimaka ( ha) - najkrótsza odległość od wierzchołka zwoju ślimaka do środkowe-
.2, oft |
Dopuszczalne bicie promieniowe zwoju |
fr, | ||||||
S p u |
>20 |
>25 |
>32 |
>40 |
>50 |
>60 |
>80 |
>100 |
<25 |
<32 |
<40 |
<50 |
<60 |
<80 |
<100 |
<125 | |
(2 i |
Tolerancja grubości zwoju wzdłuż cięciwy Tg, pm | |||||||
b |
32 |
38 |
42 |
50 |
60 |
70 |
90 |
110 |
d |
42 |
48 |
55 |
65 |
75 |
90 |
110 |
130 |
c |
52 |
60 |
70 |
80 |
95 |
110 |
140 |
170 |
b |
65 |
75 |
85 |
100 |
120 |
130 |
170 |
200 |
a |
85 |
95 |
110 |
130 |
150 |
180 |
220 |
260 |
Klasa dokładności |
k |
1 |
7 |
0,070 |
15,0 |
8 |
0,110 |
23,8 |
9 |
0,174 |
37,6 |
go punktu grubości zwoju po cięciwie, mm (rys. 12.1.6) ha=h'0m + 0,5 5„tg (0,5 arc sin (5„ tg2?/d))-
PRZYKŁAD 6. Ślimak o klasie dokładności 7-C, m= 8 mm, (rys. 12.4.5) d = (A mm, 7= 14°2', aw= 192 mm.
SD= l,571m-cos7= 1,571-8-0,9703 = 12,195 mm;
E 'ss~ 0,12 mm; E& = 0,09 mm;
ESs= 0,12+0,09 = 0,21 mm; .4 = 0,07; C = 15;
/> = 0,07- 54+15 = 18,8 Mm; Tg= 0,045 mm;
ŚH Śn-Eśs)~Tś = (12,195- 0,21)-o,045=l 1.985-0°045 mm' ba=h'am +0,55 Sn tg (0,5 arc sin (SDtg27/d))=
=l-8+0,55-12,195-tg(0,5 arcsin(12,195 tg214°/64)) =
m =8,154 mm.
2. NOMINALNY WYMIAR M PRZEZ WAŁECZKI Średnica wałeczków, mm D>l,67m.
Nominalny wymiar ślimaka przez wałeczki, mm
M=d1-(pi-s'm)cos7/tga+Ł»(l/ sina+l)-
PRZYKŁAD 7. Ślimak o parametrach przykładu 6.
D> 1,67 m = 1,67-8 = 10,5 mm. Przymuje się D = 10,95 mm. M=dl-(pi-s’m)cos7/tga + D( 1/ sinzr+l) =
= 64-( n-8-1 -8)cos 14°27tg 20°+10,95(l/sin20°+l) = 79,51 mm.
Przykłady.
1. Zadane Z = 15; P~ 0'
2. Zadane X=0; /?= 30'
1. OBLICZANIE WSPÓŁCZYNNIKÓW PRZESUNIĘCIA i X2 DLA ZADANEJ ODLEGŁOŚCI OSI aw
Tabl. 12.2.1
Odległość osi podziałowa |
O |
o_m(z,+z2j 2 cos 13 |
Kąt zarysu |
<Xt |
tga, = tga/cos£ |
Kąt zazębienia |
(X tw |
cos a w = o cosa,/aw |
Suma współczynników przesunięć |
*£ |
_ (z\+z2) (inva,w- inva,) E 2 tgo |
Współczynnik przesunię- |
Podział wielkości x£ =x,+.j:2 | |
cia: - zębnika |
x, |
na składowe x] i x2 wykonuje się |
- koła zębatego |
*2 |
na podstawie tabl. 12.2.3, 12.2.4. |
3. WSPÓŁCZYNNIKI PRZESUNIĘCIA KÓŁ
Tabl 122 3 O ZĘBACH PROSTYCH
Współczynnik przesunięcia zębnika koła zębatego *i x2 |
Zastosowanie | ||
0 |
0 |
Odległość osi Ow jest zadana i równa |
z, ^ 21 |
+ 0,3 |
-0,3 |
Ow=0,5m (z,+z2) |
14sz,$20; 3,5 |
0 |
0 |
Odległość osi O w |
Zj^30 |
+ 0,5 |
+ 0,5 |
nie jest zadana |
10$z,$30; |
4. PODZIAŁ SUMY WSPÓŁCZYNNIKÓW
PRZESUNIĘCIA XE na X{ i X2
DLA PRZEKŁADNI O ZĘBACH PROSTYCH Tabl. 12.2.4
Współczynnik przesunięcia zębnika koła zębatego x{ x2 |
Zastosowanie | |
0 < Xs< 0,5 |
O w X |
zl>zimm+2’ z2>21 z\ min Wg rys. 12.2.1 dla x = |
0,5<Xj;<1,0 |
+ 0,5 Xj;-0,5 |
z,>ll; z2>z2mm+2; Z2min wg rys. 12.2.1 dla x = x2=x£-0,S |
2. OBLICZANIE ODLEGŁOŚCI OSI aw DLA ZADANYCH WSPÓŁCZYNNIKÓW PRZESUNIĘCIA X, i X2 Tabl. 12.2.2
Suma współczynników przesunięć |
xx =x,+x2 | |
Kąt zarysu |
a, |
tga, = tga/cos0 |
Kąt zazębienia |
a tw |
2jrrtga . mvaw- z^.|2 + invcx, |
Odległość osi |
m(z,+z2) cos a, | |
o w |
°w 2 cos p cosaw |
Wyznaczamy X = 0,15. Wyznaczamy zmin= 12.