17

sił znajdujących się na lewo od wierzchołka linii wpływowej w_x i przez w_z wypadkową (łącznie z siłą Pq) sit znajdujących się na prawo od wierzchołka linii wpływowej. Przez S oznacza się szukaną maksymalną siłę w pręcie; jej równanie dła rozważanego przypadku przyjmuje postać

S ~ Wj T|j + w₂ t]₂-

Przyrost AS siły S spowodowany przesunięciem układu sił o Az wyrazi się wzorem

AA=W_x Ar], + W₂ Arb = f — + W₂ ^ |Az = (w_x tga_x + W₂ tga₂ )Az. 1 Az Az

Warunek extremum przyjmuje postać ds

— ^W_ltga_i+W₂tga₂=0.

Przedstawiając tg a] =— oraz tga₂ =—— (rys. 2.26) a    l—a

W_x

h

l-a

= 0,

czyli

W_x _ a W₂~l-a

stąd

w_x + w₂ = w ~ w₂

l-a

i ostatecznie

W±₌a

w~r

czyli W_X=W y.

ds

d\

Jeśli więc spełniona jest powyższa równość, wówczas — = 0 i

dz    dz

< 0, czyli S

osiąga maximum. W tym przypadku nad wierzchołkiem trójkąta znajduje się siła P_c. Przesunięcie układu sił zarówno w lewo, jak i w prawo musi więc spowodować zmniej

szenie wartości S, przy czym przy przesunięciu w lewo w\ -^P>W_X, zaś przy prze-

C-1    |

sunięciu w prawo Wf =    < W_x.

i

Kryterium najniekorzystniejszego obciążenia opisu zatem nierówność

Y_JP<w~<tp.

i    ¹ i

Rzadziej spotykanym przypadkiem jest linia wpływowa, której wykresem jest czworokąt. Zainteresowany czytelnik może znaleźć to rozwiązanie w cytowanej wcześniej literaturze przedmiotu.