17

(7.7)

gdzie:

0 - kąt obrotu cięciwy odkształconej osi pręta poprzecznego, y_h y_k - przemieszczenie pionowe punktów i, k, b_ik - długość pręta ik.

W przypadku rozważanej konstrukcji kratowego dźwigara skrzynkowego każdy pręt wykratowania poprzecznego i ukośnego obciążony jest niewiadomym, nadliczbowym momentem oddziaływania x,- (rys. 7.9), wynikającym z niejednakowego przemieszczenia obu krat nośnych.

k

Rys. 7.9

W oparciu o metodę przemieszczeń dla przypadku rozważanej konstrukcji ogólny wzór na wielkość momentu oddziaływania x_ijc przyjmie postać

(7.8)

gdzie:

x_lk - moment oddziaływania, jaki powstanie w punkcie i pręta ik przy założeniu całkowitego utwierdzenia w węźle / (węzeł k jest przegubowy),

Jr - moment bezwładności przekroju poprzecznego pręta względem osi obojętnej.

Krata główna jest rozpatrywana jako belka swobodnie podparta, o sztywności zastępczej EJ_:. Przemieszczenie punktów ] i 2 (rys. 7.10) można określić na podstawie wzorów:

(7.9)

gdzie:

y_lP - przemieszczenie punktu 1 kraty głównej od obciążenia pionowego P, przyłożonego w punkcie 2;

y_2P - przemieszczenie punktu 2 kraty głównej od obciążenia pionowego P, przyłożonego w punkcie i;

5|,- — przemieszczenie punktu 1 kraty głównej od obciążenia jednostkowego, przyłożonego w punkcie /;

5₂₍- - przemieszczenie punktu 2 kraty głównej od obciążenia jednostkowego, przyłożonego w punkcie 1;

— zastępczy moment bezwładności kraty głównej;

E - moduł Younga.

Krata pomocnicza działa na kratę główną poprzez pręty wykratowania poprzecznego i ukośnego układu niewiadomych sił poprzecznych ~~ (rys. 7.11), przyłożonych w punktach ich połączenia z kratą główną.    '

© ©

I

I

125