25097 Obraz9 (22)

/ftuąil/nnie .molmmi lud/kim I w oparciu <> Kompetencje

ulamiT (pracodawca nie rejestruje czasu pracy zakładając, że pracownicy będą się samodyscyplinowali w zakresie obowiązujących norm czasu pracy),

11 włoskich pracodawców możliwe są: „rozkładanie” godzin pracy w ciągu całego tygodnia, praca w określonych dniach tygodnia w miesiącu oraz rozlicznie czasu pracy w skali jednego roku. Natomiast w Belgii, każdy pi acownik posiada indywidualne konto czasu pracy umożliwiające rozliczanie tygodniowego czasu pracy w ciągu jednego roku. Nadwyżki kumulowanego czasu pracy mogą być „odbierane” jednorazowo lub przez cały okres aktywności zawodowej, a w wieku przedemerytalnym umożliwiają zmianę omowy o pracę na część etatu.

Rachunki oszczędności czasu pracy praktykowane są również we Fran-* li < >dnosi się na nie, oprócz np. przepracowanych nadgodzin, również płatnoi (przeliczone na godziny) z tytułu otrzymywanych przez pracownika bonusów lub dywidend. Oszczędności czasowe mogą być wykorzystywane na przykład na płatny dodatkowy urlop. Ponadto, podobnie jak w innych kinjiicli, możliwe jest zróżnicowanie tygodniowej normy czasu, który może być rozliczony w skali jednego roku.

Z przedstawionych wybiórczo przykładów wynika, że praktykowana elastycznego czasu pracy odnosi się do jego sumowania i odkładania om/, rozliczania w dłuższej perspektywie czasowej. Zabiegi te, zgodnie z I dyrektywami zawartymi w Białej Księdze (O wzroście, konkurencyjności i iitnuinieniu) i Zielonej Księdze (Partnersko na rzecz nowej organizacji pracy) Unii Europejskiej, zmierzają do oddzielania czasu zakładowego, który się ciągle wydłuża, od indywidualnego czasu pracy. Zakłada się, że takie praktyki powinny przyczynić się do równowagi między pracą a ży i irm osobistym, zwiększaniem suwerenności czasowej pracowników oraz dostosowaniem czasu pracy do faz życia. Ponadto elastyczność czasu pracy, umożliwiająca przedłużanie zakładowego czasu pracy, powoduje obniżkę ko tów kapitałowych na jednostkę produkcji oraz lepsze (wielowarianto we) wykorzystanie indywidualnego czasu pracy, co np. przy jego mężnym m In -/mim, pozwala umknąć kosztów płac za nadgodziny.

wzrost zysku

8.4. Elastyczność płac

Elastyczność płac umożliwia dostosowanie kosztów pracy do sytna* i ekonomicznej organizacji. Zwolennicy polityki wstrzemięźliwości pla< wej w celu wzrostu poziomu zatrudnienia skupiają się wokół trzech IiIjh i (Strzemióska 2004, s. 114-116):

• neoklasyczna hipoteza substytucji, w której istotne są rclm m pracy do kapitału:

spadek cen pracy

Ale:

stosowanie

pracointensywniej szych technologii

wzrósł zatruci

stosowanie

pracointensywniej szych technologii

...    . spadek zatrudnienia

) spadek popytu -\ _{w pmdukc}ji dóbr

/ na dobra inwestycyjne - i _{inwestycyjnych}

Mam i

hipoteza zysku, w której zakłada się ograniczenie ( .mi lub minimalny wzrost) płac:

ograniczenie plac

wzrost sklontioAri do inwestowania

Ale:

olmitka cen

pmduktAwAtsług

W) u ■■

%r:srr i t ¹

iilmlikn kosztów pracy (met ograniczenie plac

wywalanie konkunm li CeHfiWeJ

zahamowanie    ^ tatnymanit lub

wzrostu /'A lt    t ograniczenie Inwestycji

hipotóz.n poprawy międ/yimiodowej po/.yt ji l «'t.i i,,_:::

Yrł |*l#t

K    i mima

i kttitkiireniyjmtif knju

nimi t L a k«i>«ldvy |ila» Ha    |iin(liiki j|

skłjHii la

nti lisi

H- Sr ! r- i.....