25721 IMGC51 (2)

Treści kształcenia 39

Treści kształcenia 39

treści konieczne uczeń musi je znać

treści możliwe

uczeń jest w stanie-► różne sposoby przekazu

je poznać

różne sposoby przekazu

taki sam sposób przekazu

W powyższym występuje uznanie racji możliwości poznawczych dziecka³⁹. Jest to jednocześnie odejście od systemu nacechowanego B i N (bezsensu i niemocy). Bezsensu rozumianego jako próba docierania do dziecka z wiedzą, której i tak nie pojmie. Niemocy wynikającej z systemowego niemodyfikowania sposobu przekazu: wszystkim — wszystko.

Taki układ dydaktyczny uwarunkowany jest oprócz zakresu treści sposobem ich realizacji, odpowiednią strategią kształcenia. Całościowe traktowanie celów kształcenia (C), modusów poznawczych ucznia (MP), strategii kształcenia (S), treści kształcenia (T) — stanowi podstawę do właściwego spojrzenia na rezerwy tkwiące w starej zasadzie indywidualizacji treści kształcenia.

Jaki ewentualnie może być kierunek działania nauczyciela? Pokazuje to poniższy schemat.

P — poziomy 2-6 (2 — miemy/mało zdolny; 3 — dostatecz-ny/mniej zdolny; 4 — dobry/zdolny; 5 — bardzo dobry/bardzo zdolny; 6 — celujący/wyróżniający się; nie uzwzględnia się 1).

³⁹ Preuss-Kuchta L., Treści kształcenia w perspektywie indywidualizacji (w:) Współczesne przemiany edukacji wczesnoszkolnej. Red. M. Jakowicka. Zielona Góra 1995 s. 102-107.