25723 Wykłady z polskiej fleksji3
7
7

234 Literatura cytowana

Kallas K. (1993), Składnia współczesnych polskich konstrukcji współrzędnych, Toruń, Uniwersytet Mikołaja Kopernika.

Karłowicz J. (1876), Przyczynki do projektu wielkiego słownika polskiego, Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, t. I Kraków, s. XIV-XCIV.

Klebanowska B. (1987), Kategorie gramatyczne w „Gramatyce współczesnego języka polskiego" (w:) Studia gramatyczne VIII, Wrocław, Ossolineum, s. 53-64.

Klemensiewicz Z. (1957), Zarys składni polskiej, Wyd. 2, rozszerzone. Warszawa, PWN

Komputerowy słownik języka polskiego. Warszawa, PWN, 1996. Wyd. 2, 1998. CD-ROM

Kosek 1. (1995a), Interpretacja dwusegmentowych ciągów o kształcie wyrażeń przyimkowych, Zeszyty Naukowe UMK. Filologia Polska XL1V, s. 65-77.

Kosek I. (1995b), Problem interpretacji gramatycznej niektórych trzysegmentowych ciągów słów tekstowych, Zeszyty Naukowe WSP w Olsztynie I. Prace Filologiczne, z. I, s. 255-267. '

Kucała M. (1978), Rodzaj gramatyczny w historii polszczyzny, Wrocław, Ossolineum.

Kurkowska H. (1975), O przedmiocie i działach leksykologii, Prace Filologiczne XXV. s. 247-255.

Laskowska T. (1988), Kwalifikacja gramatyczna czasowników niewłaściwych w polskiej leksykografii współczesnej (w:) Studia z polskiej leksykografii współczesnej, red. Z. Saloni, Wrocław, Ossolineum, s. 195-207.

Laskowski R. (1977), Od czego lepszy jest lepszy?, .Język Polski" LV11, z. 5, s. 323-334.

Laskowski R. (1981), Części mowy - problem syntaktyczny czy morfologiczny?. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica 2, s. 117-131.

Laskowski R. (1987), Niektóre trudności i kwestie sporne w opisie fleksji języka polskiego (w:) Studia gramatyczne VIII, Wrocław, Ossolineum, s. 99-122.

Laskowski R. (1998), Semantyka trybu rozkazującego, „Polonica” XIX, s. 5-29.

Lewicki A. M. (1976), Wprowadzenie do frazeologii syntaktycznej (Teoria zwrotu frazeologicznego), Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Lewicki A. M. (1986), Słownik a gramatyka iv leksykogrąficznym opisie zjawisk językowych (w:) Typy opisów gramatycznych języka, red. M. Basaj, Wrocław, Ossolineum, s. 157-170

Lipińska H., Saloni Z. (1987), O grupach koniugacyjnych w języku polskim (na marginesi „Gramatyki współczesnego języka polskiego - Morfologia") (w:) Studia grarnatyczn VIII, Wrocław, Ossolineum, s. 71-88.

Majewicz A. (1989), Języki świata i ich klasyfikowanie. Warszawa, PWN.

Maty słownik odmiany wyrazów trudnych, H. Wróbel, K. Kowalik, A. Orzechowska T. Rokicka, Kraków-Warszawa, Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego 1993.

Mańczak W. (1956), Ile rodzajów jest w polskim?, .Język Polski” XXXVI, z. 2, s. 116-121

MeFćuk I. (1972), O określaniu większej/mniejszej złożoności semantycznej wyrazów przy różnych relacjach słowotwórczych (w:) Semantyka i słownik, red. A. Wierzbicka. Wrocław, Ossolineum, s. 59-77.

Milewska B. (1998), Co to sąprzyimki wtórne?,,Język Polski” LXXV1II, z. 3—4, s. 179-187.

Milewska B. (2000), Wyodrębnianie przyimków wtórnych w ciągach o strukturze przy• słówek + przyimek, .Język Polski” LXXX, z. 5, s. 374-378.

Milewski T. (1976), Językoznawstwo, Warszawa, PWN. Wyd. 1, 1965.

Morfologia (1998), zob. Grzegorczykowa R., Laskowski R„ Wróbel H. (1998, red.).

Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. nauk. A. Markowski, Warszawa, PWN. 1999,

Padućeva E. V. (1992), Wypowiedź i jej odniesienie do rzeczywistości, Warszawa, PWN.

|Pierwodruk rosyjski 1985).

Perlin J. (1996). Opis kategorii czasu w systemach Jednoseryjnych (na przykładzie polszczyzny), „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego" LU, s. 107 112. Popularny słownik języka polskiego, red. nauk. B. Dunaj. Warszawa. Wilga. 1999. Przybylska R. (1988), Wydzielanie przyimków wtórnych we frazach temporalnych, .Język Polski" LXVUI, z. 4-5, s. 243-248.

Puzynina J. (1971), Jeden tryb czy dwa tryby?, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” XXIX, s. 131-139.

Rankę J. (1973), Z badań nad formami czasu przeszłego we współczesnej polszczytnie, Studia Polonistyczne I, Poznań, Uniwersytet im. A. Mickiewicza, s. 93-101.

Rogowscy M. i J. (1980). Kilka uwag o klasyfikacji gramatycznej łeksemów polskich Z Saloniego, „Zeszyty Naukowe Filii UW w Białymstoku". Zeszyt 31. Humanistyka. Tom V. Dział F - Prace Filologiczne, s. 109-118.

Rudzka-Ostyn B. (2000), Z rozważań nad kategorią przypadku, Kraków, Universitas. Saloni Z. (1974), Klasyfikacja gramatyczna łeksemów polskich, .Język Polski” LIV, z. 1, s. 3-13, z. 2, s. 93-101.

Saloni Z. (1976a), Cechy składniowe polskiego czasownika, Wrocław, Ossolineum.

Saloni Z. (1976b), Kategoria rodzaju we współczesnym języku polskim (w:) Kategorie gramatyczne grup imiennych w języku polskim, Wrocław, Ossolineum, s. 43-78.

Saloni Z. (1977), Kategorie gramatyczne liczebników we współczesnym języku polskim (w:) Studia gramatyczne I, Wrocław, Ossolineum, s. 145-173.

Saloni Z. (1981), Uwagi o opisie fleksyjnym tzw. zaimków rzeczownych. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica 2, s. 243-253.

Saloni Z. (1983), Bardzo wstępne uwagi o słownikowym opisie polskich frazeologizmów (w:) Tekst i zdanie, red. T. Dobrzyńska, E. Janus, Wrocław, Ossolineum, s. 353-363.

Saloni Z. (1987, red.). Studia z polskiej leksykografii współczesnej, t. 2, Białystok, Dział Wydawnictw Filii Uniwersytetu Warszawskiego.

Saloni Z. (1988a), O tzw. formach nieosobowych [rzeczowników] męskoosobowych we współczesnej polszczyźnie, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego", z. XL1,

s.    155-166.

Saloni Z. (1988b), Struktura gramatyczna słownictwa zawartego w Słowniku języka polskiego PAN pod red. W. Doroszewskiego (w:) Studia z polskiej leksykografii współczesnej, Wrocław, Ossolineum, s. 149-160.

Saloni Z. (1988c, red.), Studia z polskiej leksykograjii współczesnej, Wrocław, Ossolineum Saloni Z. (1989, red.), Studia z polskiej leksykografii współczesnej, t. 3, Białystok, Dział Wydawnictw Filii Uniwersytetu Warszawskiego.

Saloni Z. (1992), Rygorystyczny opis polskiej deklinacji przymiotnikowej. Prace Językoznawcze. Filologia Polska 16. Gdańsk, Uniwersytet Gdański, s. 215-228.

Saloni Z. (20bO), Wstęp do koniugacji polskiej. Olsztyn, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.

Saloni Z. (2001), Czasownik polski. Odmiana i słownik. Wiedza Powszechna.

Saloni Z., Świdziński M. (1985), Składnia współczesnego języka polskiego, Warszawa, PWN. Wyd. 1, 1981, Warszawa, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. Wyd. 2, zmienione, 1985, Warszawa, PWN. Wyd. 4, zmienione, 1998, Warszawa, PWN. Słownik języka polskiego [tzw. warszawski], red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzi i,

t.    1-8, Warszawa 1900-1927. Wydanie fotooffsctowe, Warszawa, PIW 1952-1953. Słownik języka polskiego PAN. red. nacz. W. Doroszewski, t. 1-11, Warszawa, PWN,

1958-1969.

Słownik terminologii językoznawczej. Z. Golub, A. Heinz, K. Polański. Warszawa. PWN. 1970,