B. WYKONANIE ŚCIAN
Ściany w budynku mają za zadanie chronić pomieszczenia przed zmianami atmosferycznymi oraz przenosić ciężar stropu, dachu i własnym wraz z ciężarem użytkowym na fundamenty.
Ściany, które niosą na sobie ciężar konstrukcji budynku, nazywamy ścianami konstrukcyjnymi. Ściany zewnętrzne budynku przeważnie są ścianami konstrukcyjnymi. Ściany wewnętrzne w wypadku, gdy wsparte są na nich belki stropowe i część więź by dachowej, są również ścianami konstrukcyjnymi. Ściany, które nie niosą żadnego ciężaru, a służą jako przegrody między poszczególnymi izbami, nazywamy ścianami działowymi. W zależności od przeznaczenia ściany i jej pracy w budynku dobieramy materiał, z którego ją wykonujemy.
Ściany zewnętrzne budynku jako ściany nośne muszą być wykonane z materiału wytrzymałego na ściskanie. Jednocześnie powinny być one wykonane z materiału ciepłochronnego, ponieważ mają za zadanie chronić pomieszczenia przed utratą ciepła i dopływem zimnego powietrza z zewnątrz budynku. Materiał do ścian wewnętrznych nośnych niekoniecznie musi być ciepłochronny, natomiast musi być dostatecznie wytrzymały. Ściany działowe mogą być wykonywane z materiału lekkiego o małej wytrzymałości, ponieważ niczym nie są obciążone poza ciężarem własnym. Tworzywo cementowo-gliniane jak materiał budowlany ma szerokie zastosowanie przy wznoszeniu ścian budynków mieszkalnych i gospodarskich, ponieważ elementy wykonywane z tych tworzyw mogą mieć wymaganą wytrzymałość i przewodność cieplną. Ściany z tworzyw cemento-wo-glinianych można wykonywać jako monolityczne, to jest ubijane w deskowaniu, lub z elementów wyprodukowanych na placu budowy. O wytrzymałości na ściskanie i ciepłochronności elementów decyduje dobór odpowiednich proporcji składników przy użyciu materiałów miejscowych i odpadowych. Ciepło-chronność ściany można również zwiększyć przez powiększenie jej grubości.
Do tego rodzaju ścian stosuje się tworzywo cementowo-gli-niane z piaskiem w stosunku objętościowym składników 1:3:3 (cement : zawiesina gliniana : piasek) z dodatkiem sieczki ciętej na długość 6-hlO cm w ilości 66% objętości masy cemento-wo-glinianej wraz z piaskiem. Oznacza to, że na 1 wiadro cementu marki 250 należy dać 3 wiadra zawiesiny glinianej, 3 wiadra piasku i 4,5 do 5 wiader sieczki. Zamiast sieczki ze słomy żytniej lub pszennej można użyć słomę rzepakową, wysuszone grochowiny i inne wypełniacze roślinne. Przygotowanie masy betonowej wykonuje się w ten sam sposób, jak przy wyrobach elementów budowlanych z tworzyw cementowo-gli-nianych. Do budowy ścian ubijanych w deskowaniach należy stosować masę betonową o małej wilgotności i takiej gęstości, by po zgnieceniu w ręku nie rozlatywała się i nie wydzielała wody. Ściany ubijane wznosi się na gotowym fundamencie odpowiednio izolowanym.
30cm -
T
s
- <o-
s
a
Rys. 27. Kotwienie ścian gliniano-cementowych monolitycznych
Ściany ubija się w deskowaniach podobnie jak było podane przy wykonywaniu ścian piwnic i fundamentów. Ściany zewnętrzne w narożach i w połączeniu z wewnętrznymi kotwi się za pomocą wkładek z grubego drutu w odstępach pionowych co 50 cm jak pokazano na rys. 27. Otwory okienne i drzwiowe przekrywa się nadprożami. Podobnie jak przy otworach piwnicznych beleczki nadproża układa się obok siebie na całą szerokość ściany, opierając je po obu stronach otworu na murze, na długości do 20 cm. Grubość ścian ubijanych w deskowaniach zależna jest od ilości dodanej sieczki i strefy klimatycznej i wy-
5* 67