5. MASZYNY ELEKTRYCZNE 340
5. MASZYNY ELEKTRYCZNE 340
Charakterystykę tę można wyrazić analitycznie za pomocą funkcji
£ P“ //„+*.<!-// pu) |
(5.101 a) |
w której | |
E | |
£pu~uH |
(5.101 b) |
j 1 f pu r lfo |
(5.101c) |
Współczynnik nasycenia maszyn bez uzwojenia kompensacyjnego zawiera się w przedziale 1,35 1,6, a maszyn z uzwojeniem kompensacyjnym — w przedziale 1,6-t-1,8.
Wzbudnice maszyn synchronicznych charakteryzują się natomiast jeszcze większym współczynnikiem kn — równym nawet 3,2.
Częstotliwość podstawowa wielkości okresowo zmiennych w twomiku — prądu w cewce, strumienia magnetycznego i indukcji w rdzeniu twornika — jest wprost proporcjonalna do prędkości obrotowej
(5.102)
W maszynach o dużym zakresie regulacji prędkości obrotowej częstotliwość fa dochodzi nawet do kilkuset herców. Przy znamionowej prędkości obrotowej zwykle jednak nie przekracza ona 75 Hz.
— silnika | |
p mcc |
UI-P, |
tfs p rcl |
Ul |
— prądnicy | |
Pd |
Ul |
p r mec |
UI+P, |
= i--
Sprawność maszyny prądu stałego wyraża się następującymi zależnościami:
A
VI
(5.103a)
(5.103b)
(5.104)
UI+P,
Całkowite straty mocy są sumą następujących składników:
P, = P o + P/ś-Pyc + Pc + Pc,+Pb + Pad
Straty mocy w obwodzie twornika wyraża się wzorem
*. = (*-*.+**+*»+*/.)£ (5-105)
przy czym: — współczynnik strat dodatkowych w uzwojeniu twornika zależny ra.in. od
wymiarów przewodów, ich rozmieszczenia, składu harmonicznych prądu w cewce uzwojenia twornika (dla uzwojenia wykonanego z drutu o przekroju kołowym kM, = 1 -r 1,05, zaś z drutu o przekroju prostokątnym k.di = 1,1 -s-1,7); Ra, Rpk, Rk, Rjs — rezystancja przy prądzie stałym uzwojenia odpowiednio: twornika, biegunów komutacyjnych, kompensacyjnego, wzbudzającego szeregowego.
Straty mocy w obwodzie wzbudzenia bocznikowym lub oddzielnie zasilanym (np. w maszynie obcowzbudnej) określa zależność
Pf = U j-I f (5.106)
Straty mocy w rdzeniu twornika PFc wyznacza się zwykle doświadczalnie w stanie jałowym przy zadanej prędkości obrotowej n i przy zadanym prądzie wzbudzenia lf, a więc przy zadanym strumieniu magnetycznym głównym 0. Obliczenie tych strat —poza fabryką, w której maszyna została wykonana — jest bowiem mało dokładne.
Straty mocy PFe, występujące przy prędkości obrotowej ri # n oraz przy strumieniu <P' <t> można obliczyć na podstawie pomierzonych strat PFc. Wyznacza się je w na
stępujących przypadkach w przybliżeniu ze wzorów:
— jeżeli rdzeń twornika jest wykonany z blachy walcowanej na gorąco, to
(5.107a)
115 + n' ri (V V 115 + n
— jeżeli rdzeń twornika jest wykonany z blachy walcowanej na zimno, to
PFca PFe
22+ri ri 22+n n
(5.107b)
Straty mocy w zestyku ślizgowym są sumą dwóch składników
Pc = P<„ + P" (5.108a)
przy czym:
— straty mocy tarcia
Peft — 2vppBpB SB (5.108b)
— straty mocy wywołane przez prąd twornika
Pci = 2 UeJa (5.108c)
w których: vp — prędkość obwodowa na powierzchni komutatora, m/s; pB — współczynnik tarcia szczotki względem komutatora; pB — ciśnienie między szczotką a komutatorem, Pa; SB — całkowite pole powierzchni styczności szczotek jednej biegunowości, m2; 2 Uc
— suma spadków napięcia w zestyku ślizgowym, V; Ia — prąd twornika, A.
Straty mocy wentylacyjne Pc oraz straty mocy w łożyskach Pb można wyznaczyć razem ze stratami tarcia w zestyku ślizgowym Pcp na podstawie wyników próby biegu jałowego jako tzw. mechaniczne straty mocy.
Dodatkowe straty mocy można oszacować wg następujących wzorów:
— w maszynie bez uzwojenia kompensacyjnego
(5.109a)
Pad = 0,01P,
— w maszynie z uzwojeniem kompensacyjnym
Pad = 0,005 P„ (5.109b)
Dodatkowe straty mocy zależą od bardzo wielu czynników konstrukcyjnych i technologicznych orazmogą znacznie różnić się od strat obliczonych wg zależności (5.109) [5.13].
5.53.2. Stany nieustalone
Stan nieustalony może być spowodowany np. nagłą zmianą napięcia zasilania, prądu wzbudzenia, prądu obciążenia, rezystancji w jednym z obwodów, momentu obrotowego na wale, prędkości obrotowej. Ze względu na różnorodność układów połączeń uzwojeń, duże zmiany stopnia nasycenia obwodu magnetycznego oraz oddziaływanie prądów wirowych w masywnych elementach maszyny prądu stałego — analiza ich stanów nieustalonych jest rozległa, a jej dokładne ilościowe ujęcie — bardzo złożone. Niektóre zagadnienia można rozwiązać w sposób przybliżony przy założeniu np. stałej prędkości