30274 tarcza 6

b) Rozeta prostokątna Stosowana jest najczęściej wtedy gdy nie dysponujemy rozetą

integralną i kleimy ją z pojedynczych tensometrów. Rozeta ta jest łatwa do zmontowania. Za punkt pomiarowy uważamy punkt /\ przecięcie się osi tensometrów.

Zadanie polega na wyznaczeniu trzech wielkości podstawowych, tzn. naprężeń głównych a_x i a₂ oraz a.

Zadanie to można rozwiązać analitycznie, wykreślnie lub analityczno-wykreślnie (patrz [5], [6]). Najmniej pomyłek przy pełnej ilustracji graficznej otrzymuje się w metodzie analityczno-wykreślnej budowy koła Mohr’a, jak na rys. 5. W tym celu należy obliczyć najpierw wartość odkształceń postaciowych

1

-Yah

Rys. 4. Rozeta prostokątna

Następnie nanieść środek koła Mohr’a "0" o odciętej s₀ = 1 / 2(s_a 4- e_b).

Teraz można nanieść punkt A o współrzędnych

A{s_aĄYab) ^oraz narysować: średnicę AB

przedłużając prostą AO do p. B. Rysujemy okrąg o średnicy AB. Otrzymujemy odcięte s_x

i s₂. Następnie nanosi się punkt e₄₅ tak, aby

na rozecie punkty A, s₄₅ i B usytuowane były

trygonometrycznie w tym samym kierunku, jak na rozecie z rys. 4. Punkt odpowiadający odkształceniu s_x jest .odległy od kierunku "a"

o kąt 2 a , zatem na rozecie nanosimy kierunek "a" odległy o kąt a , od tensometru jak na rys. 4.

Z wyznaczonych s_x i e₂ można wyznaczyć naprężenia a_x i cr₂ jak w p. 2b oraz

^Tmax    ~^£2 ) ■

c ) Rozeta równokątna (delta)

Rys. 6 Rozety równokątne (delta)

6