30291 P1010198 (7)

Jeśli absolutną przewagę zdobędzie bezsens, to wraz z postępującym rozwojem w coraz większym stopniu tracić będziemy zdolność do nadawania życiu sensu. Ale do tego nie dojdzie — przynajmniej tak mi się wydaje... Chcę wyrazić nieśmiałą nadzieję, że w świecie sens zdobędzie przewagę i odniesie zwycięstwo”.¹⁷²

Warszawa 1976    Jerzy Prokopiuk

¹ C. G. Jung: Erimcrungen, Trdurne, Gedanken, Aufgz. und hrsg. von Aniela Jaffe, Ziirich— Stuttgart 1962, s. 174.

⁸ C. G. Jung: Psychologia a religia, przeł. J. Prokopiuk, Warszawa 1970, oraz Jolande Jacobi: Psychologia C.G. Junga, Warszawa 1968, i Antonio Moreno: Jung, bogowie i człowiek współczesny, Warszawa 1973 (obie w przekładzie S. Ławickicgo).

⁸ W języku polskim zwięzłą biografię Junga można znaleźć w moim Posłowiu do pierwszego wyboru jego pism (j.w., s. 383—385) oraz w pracy Jolandy Jacobi (j.w., s. 190—195).

⁴ Ira Progoff: Jung’s Psychology and Its Social Meaning, New York 1953, s. 21—28, oraz Avis M. Dry: The Psychology of Jung, London— —New York 1961, s. 15—16.

⁶ Ira Progoff, tamże, oraz Avis M. Dry, tamże, s. 16—19.

⁶    Avis M. Dry, tamże, s. 13—15.

⁷    Ira Progoff, tamże, s. 28—38,orazAvis M. Dry, tamże, s. 7—13.

⁸    Avis M. Dry, tamże, s. 2—7. Na temat prehistorii psychologii głębi i idei „nieświadomości” zob. Gregory Zilboorg: History of Medical Psychology, New York 1941, Walter Bromberg: The Mitid of Man. A History of Psychotherapy and Psychoanalysis, New York 1954, Lilianę Frey-Rohn: Die Anfdnge der Tiefenpsyekologie. Von Mesmer zu Freud w Studien zur Analyiischen Psychologie C. G. Jungs. Festschrift zum 80. Geburststag von C. G. Jung, Ziirich 1955, oraz Lancelot L. Whyte: The Unconscious before Freud, New York 1962.

* Obiektywne i krytyczne omówienie stosunków między Freudem a Jungiem oraz porównanie ich koncepcji znajdzie Czytelnik w cytowanej pracy Avis M. Dry, s. 21—81, oraz w książkach Iry Progoffa, op. cit., 38—52 i The Death atid Rebirth of Psychology, New York 1956, 8. 134—163. Z pozycji freudowskich temat ten omawia Edward Glover w pracy Freud or Jung?, London 1950, z pozycji jungowskich zaś sam Jung w cytowanej autobiografii, s. 151—174, w rozprawach: Freud

a Jung (Psychologia a religia, wyd. cyt., s. 55—65; i Sigmund Freud alt kulturhistorischc Erschónung (Wirklichkeil der Secie, Zurich 1934) oraz w książce Richarda I. Evansa: Corwersation with Carl Jung, Princeton 1964, s. 25—45; por. tcż Jolandc Jacobi: Two Essays on Freud and Jung, Ziirich 1958.

¹⁰    Idee Junga w tej dziedzinie podjęli i rozwinęli jego uczniowie: Erich Ncumann ([Ursprungsgeschichte des Bewusttseins, Zurich 1949 i Die Grosse Mutter, Zurich 1956), H. G. Baynes (Mythology of the Sold, London 1949), Joseph Campbell (Hero toith a Thousand Facet, New Yoric 1949) oraz Esthcr Harding (Psychic Energy. Its Source and Its Transfor-mation, New York 1963).

¹¹    Avis M. Dry, op. cit., s. 55—56.

¹³ C. G. Jung, Erinncrungen, Trdume, Gedanken, wyd. cyt., s. 180.

¹³    Tamże, s. 181.

¹⁴    Tamże, s. 181—182.

¹⁵    Tamże, s. 183.

^1# Tamże, s. 176.

¹⁷    Tamże.

¹⁸    Tamże, s. 183—184.

¹⁹    Tamże, s. 184—188.

²⁰    Tamże, s. 188.

²¹    Tamże, s. 186.

²²    Tamże, s. 190.

²³    Tamże, s. 191. VII Sermones ad Mortuos. Die sieben Belehnmgen der Toten. Geschrieben von Basilides in Alexandria, der Stadt, wo der Osten den Westen berUhrt zamieszczono w Dodatku do autobiografii Junga, wyd. cyt., s. 388—398.

²⁴    Tamże, s. 194—195.

²⁵    Tamże, s. 192—193.

Tamże, s. 197.

²⁷    Tamże, s. 198.

²⁸    Tamże, s. 193.

²⁹    Tamże, s. 196.

³⁰    Tamże.

³¹    Tamże, s. 199.

³³ Tamże, s. 200.

³³    Tamże, s. 196.

³⁴    Tamże, s. 198.

³³ Tamże, s. 196.

³⁹ Tamże, s. 203.

³⁷ Etapy opracowywania i rozbudowywania własnej koncepcji wy-