31123 Obraz1 (73)

Rozdział XI

Skończona posiać nieskończoności

Wyczerpany intensywnymi wielomiesięcznymi rozmyślaniami wiedziałem dobrze, że jest to dopiero pi/i dsmak tego, co miało mnie czekać w najbliższych latach. Mimo dup /.g ego osamotnienia i dolegliwości fizycznych pracowałem w uniesieniu, gdy/ e/ulem, że posuwam się naprzód. Niczym promień słom a Inl.i dla umie cóicc/.ka, kiedy wpadając do mego pokoju, wołała k.iti goiyi im lal", pi/estań myśleć!” W takich chwilach byłem gotów odlo/yi \>    \ .iko na bok

Czysto abstrakcyjne myslenn mai. maio /ne pizerywałem od czasu do czasu, aby zająć się intensywmnu Imliami nad historią świata, historią matematyki, nauk przymilna oh i 111.>/<dii. Tb, w Europie, powstała nowoczesna nauka, która dopiowml/ila w końcu do skonstruowania bomby atomowej. Tutaj więc musi ........... się idea, która zakończy

być może ten nuklearny koszmar. Ro/hni|rmr lądrowe jest już niemożliwe. Mówienie o nim świadczy tylko o lii| >ok i \. |i polityków. Nie można przecież „rozbroić” wiedzy o budowie bomb, g sl ona zresztą ciągle doskonalona. Nikt nie ukrywa już przed lud. I.. . i.| milionowego zwielokrotnienia siły ich wybuchu i możliwości u/y. ia ich w ciągu niewielu minut w każdym punkcie globu. Wiadomo, ze powodowani strachem ludzie nie chcą w ogóle myśleć o tym, jak wielkie grozi im niebezpie czeństwo.

W trakcie rozpadu jąder w bombach uianowej czy plutonowej, które są przecież tylko zapalnikami bomb wodorowych, maleńki uła mek masy przetworzony zostaje w energię elektromagnetyczną (światło i ciepło). Dzieje się to zgodnie ze wzorem Einsteina, zawierającym pręcl kość światła. Nie wiemy nic o istocie tej stałej fizycznej. Einstein podawał zawsze tylko jej zaokrągloną wartość:

3. io¹⁰- SE •

Prawdopodobnie ani on, ani inni fizycy nigdy nie wpadli na pomysł, że absolutna wartość prędkości światła mogłaby zamiast 2,9979... wynosić po prostu 3, czy raczej trzy razy 1()¹⁰, przy czym absolutna miara długości i czasu nie odgrywa tu roli, ponieważ występuje w rachunku jako stosunek długości do czasu.

Od dawna fascynowała mnie ta piękna, okrągła liczba 3, występu jąca zawsze u Einsteina. Nic odważyłem się jednak przypuszczać, />• sprzężona z. wartością potęgi 10. może być ona naprawdę absolutną, nic zaś zaokrągloną wartością prędkości światła leiaz c • lu.il miałem |ii/ dość odwagi, by zerwać z dogmatem, jakim jest wciąż na imwn pi.wia rżane zastrzeżenie, że zarówno system dziesiętny, jak i mii na długości (centymetr) oraz miara czasu (sekunda) są przypadkowi Im iimzemy p zmienić na inne.

Dogmaty — to sądy pozornie niepodważalne i wskuti k i< ₍m b.u dzo długowieczne. W rzeczywistości dogmat jest zbiorowym pi/i sądi m Rupert Lay określa to jeszcze ostrzej: „Dogmaty i powoływanie się na nie — są charakterystyczną oznaką głupoty.”

Jeżeli liczby istnieją realnie, a system dziesiętny nic jest il/n li ni przypadku, to, jak przypuszczałem, również wybrane przez nas inlaiy długości, ciężaru i czasu (system cgs) są identyczne z wielkościami ai > i ■ lutnymi, według których zbudowana jest przyroda. W przypadku miau czasu od razu wydawało mi się to trafne, albowiem Babilończycy ustalili sekundę jako trzy tysiące sześćsetną część godziny. I choć wartość la wygląda na pierwszy rzut oka „podejrzanie”, jest ona jednak iloczynem kwadratów pitagorejskich liczb 3, 4 i 5.

3600 = 3²-4²-5²

(iodzinę zdefiniowali Babilończycy jako dwudziestą czwartą część dnia (obrotu Ziemi) i wartość tę wybrali świadomie. Liczba 24 jest bowiem iloczynem 1 - 2 • 3 ■ 4 i podstawą naturalnego rytmu liczb pierwszych, któ-iv z pewnością był Babilończykom znany.

*

Coraz wyraźniej widziałem, że fizyka zastygła w dogmatach. Czynnik liczbowy 3 we wzorze na prędkość światła nie jest pojmowany jako taki, ponieważ w świecie, który powstał przypadkowo w wyniku prawybuchu, przypadkowość mierzonych wartości musi być niepodważalna

Za przypadkową nie sposób jednak uznać „okrągłą" liczbę 3-10¹" - 10 000 000 ()()(). Ponieważ jednak każdy błąd pociąga za sobą następne le li ktoś ma umysł ograniczony dogmatami, nie może dostrzec, ze licz bit 1 odgrywa również decydującą rolę w innych stałych fizycznych pizy miły. Wszystkie one składają się z trzech elementów Są to:

wartość lic/lmwa (lip. 2,9979...) mnożnik (np. KI¹⁰) jednostka miary (np. cm/s)

Nikt wszakże nie szuka tego, czego nic chce znaleźć. Dopóki więt tilr zaczniemy stawiać nowych i niezwykłych pytań nic będzie postępu w fizyce.