U Ambidopsis poszczególne klasy reprezentują geny, których nazwy związane z cechami fenotypowymi ich mutantów. Do klasy A należy gea APETALA2 {ĄP2), klasy B - APETALA3 1/IP3), PISTIUATA {PT), a do klasy C - AGAMOUS (AG\ Mutanty ap2, ze względu na brak aktywności A, mają we wszystkich segmentach obed ne produkty ekspresji genów klasy C. Daje to fenotyp kwiatu pozbawionego okwiatu, I w którym w pierwszym segmencie są inicjowane owocolistki, a w drugim pręciki, stale zaś są bez zmian (C, C + B, C + B, C). Mutanty ap3 i pistiUata są „superżcńskiel pozbawione płatków korony, a co ważniejsze i pręcików, w miejsce których powstają] w okółku owocolistki (A. A, C, C). Ostatni typ, mutanty ag, są całkowicie pozbawić elementów gcneratywnych. Brak aktywności C oznacza obecność produktów klasy A i wszystkich poziomach oraz brak sygnału kończącego proliferację komórek wiei kwiatowego. W rezultacie wierzchołek, złożony wyłącznie z zawiązków element okwiatu (A, A + B, A + B, A), nic spełniwszy funkcji rozrodczej powtarza kilkaki swój program rozwojowy od początku. Efektem jest niezwykle dekoracyjny, polny, plony kwiat.
Zaletą systemu ABC jest to, żc objaśnia on bardzo dobrze niemal wszystkie ho-l mcotyczne fenotypy kwiatowe. I Iomcoza to zjawisko polegające na wystąpieniu darta cechy w niewłaściwym miejscu, w niewłaściwym czasie. Ze względu na to, że w tych] mutantach organy kwiatowe pojawiają się w nietypowych dla siebie miejscach zastę4 pując organy o przypisanej tym miejscom tożsamości, efekty mutacji genów ABCj nazwano żartobliwie wojną okółków.
Ponieważ regulacji podlega nie tylko włączanie, ale też wyłączanie genów, znane mutanty, u których nic nastąpiło wyłączenie genów klasy B na czas i aktywność rozszerzyła się na czwarty segment. Ponieważ kwiaty tych mutantów są fenoty „supermęskie” - mają w miejscu potencjalnych owocolistków dodatkowe prędki, kontrolujący wyłączanie AP3 nazwano SUPERMAN (SUP). 7. kolei zadziwiaj* kwiaty Lacandonia schizmaiica o odwróconej polamości strefy generatywnej mają pierw segment słupków, a dopiero ponad nim, terminalnie, strefę pręrików. Ten f< typ zinterpretowano jako efekt czasowego wyłączenia i ponownego włączenia gei klasy B (nieeiąglośd domeny ekspresji B).
Rys. 15-16. fjnkcjcncwania systemu ABC w wterzcto&u kwałowym Domeny aktywności
należących do trzech kas nakiaCają się na s obie. Grancę domer A ■ C (pomarańczowa) w
gruba i n a pozioma ę^ice domen A l u (fototowoczerwona) oraz B i C - dwie i-ie cienkie