A żulem, zgodnie z definicją (12.20)
e
lub g » 2
Z tego doświadczenia widać, że z magnetyzmem atomowym związany jest moment pędu. który można obliczyć tak. jak to pokazano wyżej.
W ogólności pomiary stosunków geomagnetycznych, opisane po raz pierwszy w roku 1915 przez liinslcma I de łluasa. mogą wskazać, w jakim stopniu magnetyzm danej próbki pochodzi od spinu, a w jakim od orbitalnego momentu pędu. Niemniej jednak ilościowa interpretacja takich pomiarów wymaga głębsze| znajomości fizyki ciała stałego. W fizyce ciała stałego stwierdzono, że w ciele stałym często dochodzi do „wygaszenia" orbitalnego momentu pędu, tak żc wydaje się on znikomo mały.
W roku 1921 wykorzystanie zjawisk odchylania wiązek atomowych w niejednorodnych polach magnetycznych umożliwiło;
— doświadczalne wykazanie istnienia kwantowania przestrzennego oraz
— bezpośredni pomiar momentów magnetycznych atomów.
ucztowany
wynik
klasyczny
Rys. 1110. Doświadczenie Stenia- Oerlatha. Wiązka ułomów przechodzi przez niejednorodne pole magnetyczne Obserwuje się rozszczepienie wiązki na dwie składowe
W doświadczeniu (rys. 12.10) najpierw wytwarzana jest wiązką atomów. W pierwszych eksperymentach Stenia i Gerlacha była to wiązką atomów srebra, wytwarzana w od powiednim piecu I kolimowana przez układ szczelin. Później stosowano też atomy wodoru, pochodzące z wyładowań w gazie. Skoliinowuna wiązka przechodzi przez silnie niejednorodne pule magnetyczne, przy czym kierunek wiązki jest prostopadły