84 B. Cieślar
Szukany promień przekroju będzie więc równy: r(x) =
2. Obliczenie naprężenia w dowolnym przekroju (rys. 2.29.2a)
3. Obliczenie przesunięć punktów osi pręta
Przesunięcie u(x) punktu określonego współrzędną x jest równe skróceniu dolnej części kolumny, czyli odcinka zawartego pomiędzy przekrojem określonym współrzędną “X" a przekrojem określonym współrzędną x = I.
u(x) = Jedą =||d| = | jdą=2(1 - X) = hJjP - X).
Zatem:
u(0) = -^j-; u(l)= 0.
Łatwo zauważyć, iż poszczególne punkty przesuwają się w dół. Wykres przesunięć pokazano na rys. 2.29.2b.
Określenie funkcji siły osiowej:
N(x) = o(x)F(x)=-Pe“;
N(0) = - P; N(0 = - P e01.
Wykres siły osiowej - rys. 2.29.2c.
[WM-l] Dla zadanego na rys. 2.30.2 układu statycznego i danych przed
2.30.
stawionych w tabeli na rys. 2.30.1, należy:
1. sporządzić wykresy sił wewnętrznych;
2. zaprojektować przekroje poprzeczne prętów 1, 2 i 3 o kształcie, kolejno: kwadratowym, kołowym i pierścieniowym. Wymiary zaokrąglić do pełnych milimetrów;
3. sprawdzić naprężenia w prętach;
4. obliczyć całkowitą i jednostkową zmianę długości pręta 3 oraz jego całkowitą i jednostkową zmianę objętości.
Uwaga: w prętach ściskanych pominąć wpływ wyboczenia.
..kN/m | |
=....... |
...kN |
=...... |
...m |
_ _ |
....MPa |
....MPa | |
_ |
0 |
i/d2 = • |
E = 2-104MPa, v = 0,25
Dane: schemat nr
q
P
sche mat |
q |
P |
I |
fdr |
fdc |
a |
di/cfe | |
1 |
I |
10 |
150 |
3 |
18 |
40 |
30 |
0,4 |
2 |
II |
15 |
120 |
3,5 |
19 |
38 |
40 |
0,5 |
3 |
III |
20 |
100 |
4 |
20 |
36 |
45 |
0,6 |
4 |
IV |
25 |
80 |
4,5 |
21 |
34 |
50 |
0,7 |
5 |
V |
30 |
60 |
5 |
22 |
32 |
60 |
0,8 |
6 |
VI |
40 |
50 |
6 |
23 |
30 |
75 |
0,9 |
Rys. 2.30.1