33580 PB250078

uczniom duże trudności. Udział w nim jest dobrowolny. Zespół wyrównawczy poza uzupełnianiem braków w wiadomościach i umiejętnościach uczniów — sprzyja ich pozytywnej motywacji do nauki, umożliwia przyswajanie odpowiednich sposobów pracy umysłowej i nawiązanie bardziej osobistych kontaktów z uczniami (por. M. Łoboc-ki, 1989, s. 187-194).

Ważne jest również udzielanie pomocy w nauce przez starszych uczniów. Badania dowiodły, że korzyść z takiej koleżeńskiej pomocy wynieśli zarówno uczniowie wspomagani, jak i uczniowie, którzy udzielali pomocy. U tych ostatnich zauważono m.in. wzrost poziomu samooceny — zaufania do własnych zdolności (H. G. Ginott, 1974, s. 183 i n.).

W ramach form pomocy zespołowej tworzy się niekiedy tzw. pary partnerskie, składające się z dwojga uczniów. Razem odrabiają oni prace domowe i są z nich jednakowo rozliczani, np. w postaci stopni szkolnych. Tego rodzaju praktyka okazuje się skuteczna zwłaszcza w przypadku uczniów przeciętnych. Osiągane z jej pomocą rezultaty — jak twierdzą niektórzy — są zasługą w szczególności pełnienia przez każdego uczestnika pary partnerskiej podwójnej roli, to jest nauczyciela i ucznia (H. G. Ginott, 1974, s. 185).

Natomiast techniki współpracy z rodzicami przybierają często charakter spotkań zbiorowych i indywidualnych. Pierwsze z nich odbywają się w ramach spotkań roboczych, towarzyskich i spotkań z ekspertem (por. N. Huppertz, 1979; M. Łobocki, 1985b; Parents..., 1993).

Spotkania robocze, czyli tzw. wywiadówki, służą głównie poinformowaniu rodziców zwłaszcza o postępach uczniów w zachowaniu i nauce, ciekawszych epizodach z życia klasy i niektórych problemach czekających na wspólne rozwiązanie. Wiarygodność takich spotkań zapewniają uprzystępnienie rodzicom ciekawszych zeszytów czy innych dokonań uczniowskich, a także niekiedy dzielenie się przez uczniów własnymi spostrzeżeniami z pobytu w szkole. Podczas spotkań roboczych możliwa jest też pedagogizacja rodziców, trwająca jednak nie dłużej niż 10-15 minut.

Spotkania towarzyskie mogą przybrać postać spotkań okolicznościowych lub spotkań z okazji uroczystości czy imprez organizowanych w szkole. Pierwsze z nich odbywają się w warunkach kameralnych i nierzadko na gruncie neutralnym. Bardziej formalny charakter mają spotkania drugiego rodzaju. Przybierają one nierzadko postać wieczoru literackiego, wieczoru dobrych manier, wieczorku tanecznego połączonego z częścią artystyczną, inscenizacji, pokazu gimnastyki