34039 Obrza10

z tym gen. Reinhardt wydał rozkaz pośpiesznego przegrupowania 6 DPanc ze składu 3 APanc do dyspozycji 2 A. Dywizja ta otrzymała zadanie ze-środkowania się w rejonie Różana i osiągnięcia gotowości do wykonania przeciwuderzeń na korzyść poszczególnych korpusów 2 A, jak też IV KPanc SS 9 A¹⁵.

Natomiast OKH podporządkowało Grupie Armii „Środek” 25 DPanc, która przebywała w głębi Niemiec, gdzie leczyła rany zadane jej wiosną 1944 r. na Ukrainie. Generał Reinhardt miał także otrzymać 24 DPanc z Grupy Armii „Północna Ukraina” oraz 558 DGren z wojsk zapasowych.

Na kierunek warszawski przegrupowano też wiele jednostek rodzajów wojsk i służb, głównie artyleryjskich, pancernych i inżynieryjnych. Dokonywano ich sukcesywnie, w miarę kierowania jednostek na front, lub w ramach wewnętrznych przesunięć już na froncie.

W rozważaniach strony niemieckiej zaznaczył się również problem przyśpieszenia działań w celu ostatecznego stłumienia powstania warszawskiego. W Warszawie bowiem wytworzył się taki stosunek sił, że GK von dem Bacha, mimo olbrzymiej przewagi technicznej nad powstańcami, uzyskiwała w dalszym ciągu powolne postępy. Bach tłumaczył ten stan rzeczy zdeterminowaniem powstańców i niedostatecznymi siłami piechoty, które sukcesywnie przy tym topniały. Jako przykład podawał, że walki o każdy budynek na Starym Mieście powodowały ubytki około 150 żołnierzy. Stąd też jego zgrupowanie mogło nacierać tylko na pojedyncze dzielnice, natomiast w pozostałych zaledwie wiązać powstańców, i to w niedostateczny sposób, dzięki czemu powstańcy przeprowadzali w nich nawet lokalne akcje zaczepne.

Wobec tego von dem Bach zwrócił się 29 sierpnia z pismem do dowódcy 9 A, w którym wyjaśniał gen. Vormannowi, iż „celem szybkiego stłumienia i wygaszenia tego odcinka zagrożenia na tyłach ciężko walczących wojsk frontowych, jest konieczne przydzielenie otrzaskanego w bojach, posiadającego doświadczone dowództwo i żołnierzy zwartego związku taktycznego w sile dywizji”. Gen. Vormann jeszcze tego dnia dopisał do dokumentu: „W pełni zgadzam się z powyższymi wywodami i nie mam nic do dodania” i przesłał go do dowódcy Grupy Armii „Środek” ^l6.

W wyniku tych starań gen. Reinhardt zgodził się wzmocnić siły von dem Bacha. Wybór padł na nowo zorganizowaną 558 DGren, którą przysłano właśnie z głębi Niemiec do 9 A i ześrodkowano w Skierniewicach. Zaczęto jednak mieć obiekcje, że nieostrzelana dywizja może nie podołać trudnościom walki w mieście objętym powstaniem. Zdecydowano więc ostatecznie, aby tę dywizję przydzielić do XXXXI KPanc z 4 A, broniącego się na biernym w tym czasie odcinku frontu nad Biebrzą, a zabrać z niego mającą doświadczenie bojowe 542

¹⁵    Zarządzenie Grupy Armii „Środek” z 28 sierpnia 1944 r„ MiD WIH, t. 312, roi. 1322, kl. 0000477 n.

¹⁶    Pismo von dem Bacha z 29 sierpnia 1944 r., MID WIH, t. 312, roi. 346, kl. 7920142 n.

112