page0172

- m —

nadziei. W tym ezm-ie odebrał list od brata Andrzeja, który przybył z akademii do stryja , proboszcza w Wojrmz.u, o 4 mil od Ra broda. Brat pisał mu o poezji, której się z zapałem odd wał, i przysłał nui wierszem kilka rozdziałów z dzieła Tomasza z Kempis o naśladowaniu Chrystusa. Donosił mu o książkac h, jakie czyta, także o poznaniu się z księdzem Tuszyńskim, literatem i uczonym polskim, którego rad zasięgał. Kazimierz posłać mu nawzajem wiersze swoje , i odebrał odpowiedź zachęcającą, pełną miłości braterskiej. Nic sypiał z tęsknoty do brata, do jego książek, do poezyi: w domu niedbano

0    niego, sam -niewiedział na co żyje , więc umyślił puścić się do stryja , który był zarazem jego opiekunem A że był zupełne, obdarty, trafiło się, że wynalazł na strychu surdut jo służącym,- dał go przerobić wiejskiemu krawcowi . i lak wystrojony puścił się do Wojnicza. Stryj jego był oświeconym

1    przykładnym kapłanom, żył dobrze i miał piękne do( body, lecz o! cięż my dziećmi braci swoich i lamii ją, często niemógł nastarczyć. Kazimierza niezbyt uprzejmie przyjął, ale chłopak mewzóął lego do serca, bo go pocieszała myśl połączenia się z rodzeństwem.

Woj licz leży w przyjeniriem połóżeniu; na probostwie był piękny ogród: było miłe dlań towarzystwo brata i dwóch sióstr stryjecznych; całem ich zatrudnieniem było , chodzić jio pięknych spacerach i czytywać wiersze. Ksiądz stryj także lubił poezyję.