(wg H. Sierpińskiej)
1. Pobudzenie do bardziej aktywnego poszukiwania pracy.
2. Zwiększenie efektywności działań ukierunkowanych na znalezienie pracy poprzez:
❖ wyposażenie członków klubu w umiejętności efektywnego poszukiwania pracy i promowania własnej osoby;
❖ bardziej precyzyjne określenie przez członków klubu swoich predyspozycji i preferencji (stworzenie możliwości do pogłębionej refleksji nad sobą);
❖ pełniejsze uświadomienie sobie przez członków klubu oczekiwań pracodawców, wymagań „nowego modelu pracownika";
❖ udostępnianie niezbędnych urządzeń technicznych (maszyna do pisania, telefon, kserokopiarka);
❖ ułatwienia w zdobywaniu informacji o wolnych miejscach pracy i kursach (ogłoszenia prasowe, wzajemna wymiana informacji).
3. Udzielanie wsparcia psychicznego członkom klubu poprzez:
♦> kształtowanie pozytywnego myślenia;
❖ budowanie atmosfery wzajemnego zaufania i akceptacji;
♦> integrację członków klubu;
❖ wzajemną wymianę doświadczeń;
❖ poznanie technik radzenia sobie ze stresem.
4. Przygotowanie członków klubu do -być może -cyklicznego radzenia sobie z bezrobociem.
❖ Pomoc w znalezieniu zatrudnienia (rozwijanie umiejętności poszukiwania i znajdowania pracy);
❖ motywowanie do własnej aktywności;
♦> informowanie o mechanizmach rządzących rynkiem pracy i zasadach poruszania się na
nim;
♦> przygotowanie do ponownego wejścia w życie zawodowe; ❖ diagnoza podopiecznego;
♦> zmiana postaw uczestników.