Natomiast mniej aktywne od nich żelazo reaguje dopiero z przegrzaną parą wodną.
3Fe + 4 H20 Fe;,04 + 4H2T
Woda jest substancją trwałą, podlega dysocjacji termicznej dopiero w wysokich temperaturach. Rozkład wody na drodze chemicznej przebiega efektywnie wtedy, gdy tlen jest wiązany za pomocą silnych reduktorów np.:
Według ogólnych teorii kwasowo-zasadowych (Brónsteda) wodę można traktu wać jako kwas lub zasadę (donor i akceptor protonu).
Woda idealnie czysta jako zbiór cząsteczek H>0 prawie nie istnieje. Woda występująca w przyrodzie zawiera prawie wszystkie substancje naturalne wystę pujące w skorupie ziemskiej oraz substancje wytwarzane przez człowieka, które się w niej rozpuszczają lub występują w postaci zawiesiny. Część z nich to sub stancje oddziałujące toksycznie na organizmy żywe, stąd leż ich dopuszczalne stężenia w wodzie (szczególnie do picia) są określone odpowiednimi normami Stężenie substancji występujących w wodach powierzchniowych przeciętnie wa hają się od kilku ng/nv do kilkuset mg/m. Wody powierzchniowe słodkie ora/ słone zawierają rozpuszczone gazy oraz jony np.: Na+, K+, Ca2+, Mg2+, NH4 , Al", Fe2+, CP, NO3 , SO^~, HCOJ, CO3", SiOf'.
Woda wchodzi w skład związków nieorganicznych występujących w przym dzie w postaci minerałów.
W związkach nieorganicznych mogą występować cząsteczki wody, związano w różny sposób:
I. Woda higroskopiina (wilgotność) - jest to woda, którą substancje zatrzymują na powierzchni wskutek higroskopijności. Jej zawartość zależy od wielkości
ogólnej powierzchni, od właściwości tej powierzchni i od wilgotności powietrza. Wodę tę można usunąć przez wysuszenie w temperaturze I I0-130°C.
2. Woda krysłalizacyjna - występuje ona w określonych stechiometrycznych stosunkach w uwodnionych związkach, zwanych hydratami, np. MgNH4p04 ■ 6 HjO, Na2S04- 10 H20. Związki te tworzą na ogół dobrze uformowane kryształy. Woda ta zajmuje określone położenie w sieci krystalicznej i jest na ogół związana bezpośrednio z kationem (woda koordynacyjna kationowa) lub anionem (woda anionowa).
2.1. Woda koordynacyjna kationowa - jest związana z kationem za pomocą wiązań koordynacyjnych, np. w akwakompleksach [Cr(H20)h]3+, (Zn(H20)6r+, lub za pomocą wiązań kowalencyjnych (rzadziej), np. CuCI2 • H20.
2.2. Woda anionowa - rzadko spotykana jest związana z anionem wiązaniami wodorowymi. Występuje zazwyczaj w uwodnionych siarczanach, w których liczba cząsteczek wody jest większa od liczby koordynacyjnej jonu metalu, np. Cu(NH,)4S04- H20.
Oba rodzaje wody krystalizacyjnej występują w pięciowodnym siarcza-nie(VI) miedzi(II) CuS04- 5 H20. Cztery cząsteczki wody są związane z jonem miedzi, a piąta połączona jest z anionem SO4* za pomocą dwóch wiązań wodorowych. Równocześnie jest ona związana wiązaniami wodorowymi z dwiema skoordynowanymi przez jon miedzi(ll) cząsteczkami wody.
'O
/
I
Ił
H
O
O
2.3. Woda sieciowa - jest to woda występująca w ilościach stechiometrycznych w hydratach. Zajmuje ona określone miejsca w sieci krystalicznej, lecz nie jest związana bezpośrednio z żadnym poszczególnym kationem lub anionem (kation lub anion nie wykazuje skłonności do przyciągania cząsteczek wody), np. BaCl2 ■ 2 H20.
3. Woda zeolityczna - cząsteczki wody zajmują mniej lub bardziej przypadkowe miejsca w sieci krystalicznej. Woda zeolityczna zajmuje miejsce poniię
225