96
dominns d(o>|minancium • et habet immortali-tatom • alij • enim • reges • modic<a> | infir-mitate uel morto • uincuntur • sicut • dicit **• magister • vado mo|ri rex sum quid honor quid gloria regny • J vtore crola | uelikego moch pocazuie • cjne ymochne ulodicJ<...> | sicut dicitur apocalipsis • exercitus cely scque-batur eum • et habebat in uesti|mento • et in 330 femore scriptum rex regum et dominus domi-nancium | (...)
(Kazanie FZ>
(Na dzień Oczyszczenia N.P. Marii>
{k. dv) <V>iderunt oculi mei salutare tuum 1 abi na(J> preJti dary c*olł neb°Jkego | H do-mejcily1 • Ta Jloua pije J^ti • lucaj nacejch 333 ynafalO | godom nyneyjim • a/0 ta ijta Jloua zmokną ochce® JuOti® | iemUł beje ymO Jy-meon • Ju<>ti • praudiui bogoboyny • aua tih
Jlov | <..........>ka lacinJkego ypoljky iejc taky •
videle p^ui ocy moy | <...........> tochu Jina
8i0 tuego • Tato Jloua t^to {lub moie: tetto) oc®°
JuOti • Jy|<..........>m0 bogu ochchu ujem°8<>««-
mu • iz • iejc • JeJlal Jina Juego • na | <.........>-
colena clouecego • ypouada na® duoie utih jl0oeh . juóti | Jymeon • Suoie p^Jm^ne ucej-Ml Jene • • ajina boMgo Jlaune p®|iauene • Suoie prejm«rne ucejjene zuidena • Ji“ bo»go • moui | viderunt oculi • mei • Jina boze«° Jlaime p^iauene {... do ...na ...go) • tuum • gdej zbauene | tuoie • ^ ypouada na® t®®to {lub moie:
380 oc®° Ju^ti Jymoon • Juoie p^Jm^ne uceje|ne • ilkoz douidena • bo moui videle ocy moy zba^ne • tuoie • | ^ rojmagite uidene nalazimy vju0tem pij*ny • boga uJem°g<>0<,go | Oua gi piruey uidal habraha® podobrazem tri mOzy podroce ydćl-386 cego • H autore gy uidal moyjej uekru polai<>-cego • H atJece | gy uidal • uidal* ezechiel nauijokem Jtolcy JedOcego ? j actuarte • gy uidal • J^fci jan • podot^aze® barancha Jmer-nego | H apOte gy uidal • t®°to (lub może: tetto) 380 oc*° J®$fci Jymeon • podoblcenim clouech| (...)
* Zdanie ^ abi na<J> pw/ti dary cro>» nebe/kego | ^ domejoily etanowi eakończcnie katania poprtedniego.
dicitur ad Thimotheum: solus potem es, rex regum et dominus dominancium, et habet immortalita-tem\ alii enim reges modioa infirmitate cel morte vincuntur, sicut dicit magister: Vado mori, rex sum; quid honor, guid gloria regni 1 Wtóre króla wielikiego moc pokazuje czsne i mocne włodyczs(two>, sicut dicitur Apocalipsis: Exer-citus celi seguebatur eum et habebat in cestimento et in femore scriptum: rex regum et dominus dominancium (...) {k. dc) aby nas przez ty dary króla niebieskiego domieścili.
<Kazanie VI>
<Na dzień Oczyszczenia N.P. Marii, 2 lutego)
Viderunt oculi mei salutare tuum. Ta słowa pisze święty Łukasz na cześć i na falę godom niniejszym. A są ta jista słowa zmówiona oćcem świętym, jemuż biesze jimię Symeon, święty, prawdziwy, bogobojny. Awa tych słów <wykład z języ>ka łacińskiego w polski jeść taki: Wi-dziele, prawi, oczy moji <zbawienie twoje) to czu syna twego. Ta to słowa tcć to {lub moie: tet to) ociec święty Sy<meon powiada na ji)mię Bogu Oćcu Wszemogącemu, iż jeść sesłał Syna swego na (zbawienie po)kolenia człowieczego. I powiada nam dwoje w tych słowiech święty Symeon: swoje przezmierne ucieszenie, a Syna Bożego sławne przejawienie; swoje przezmierne ucieszenie z widzienia Syna Bożego. Mówi: Viderunt oculi mei Syna Bożego sławne przejawienie, <ilkoż> do (widzie)nia (Syna Boże)go, tuum, gdzież zbawienie twoje. I powiada nam teć to {lub moie: tet to) ociec święty Symeon swoje przezmierne ucieszenie ilkoż do widzienia, bo mówi: Widzicie oczy moji zbawienie twoje. Rozma jite widzienie na łazimy w świętem pisani Boga wszemogącego. Owa ji pirzwiej widział Habraham pod obrazem trzy męży po drodze jidącego. A wtóre ji widział Mojżesz wo krzu połającego. A trzecie ji widział [widział] Eze-chyjel na Wysokiem stoicy siedzącego. A cztwar-to ji widział święty Jan pod obrazem barańca śmiernego. A piąte ji widział teć to {lub moie: tet to) ociec święty Symeon pod oplcenim człowiecz(ym). (...)
KAZANIA GNIEŹNIEŃSKIE
Rękopis Biblioteki Katedralnej w Gnieźnie, sygn. Mb. 24. Jeet to papierowy kodeks formatu małego folio, lioząoy 100 kart. Zawiora 10 kazań w języku polskim, 05 kazań w języku łacińskim oraz kilka wyjątków ze Złotej legendy Jakuba de Yoragine. Nadto znajduje się tam dodatek (wszyty po oprawieniu rękopisu) z polskimi tekstami modlitewnymi z końoa XV w. Kodeks powstał na terenie diecezji krakowskiej. Polskio kazania zapisano zostały krótko po r. 1400, łacińskie nieco wcześniej. Teksty kazań wyszły spod piór czterech kopistów, jeden z nich zapisał wszystkie kazania polskie. Spośród 05 kazań łacińskich 70 jest odpisem ze zbioru kazań de sanctit Peregryna z Opola, a jedno z jego cyklu de tempore. Autorstwo pozostałych nie zostało ustalone. Peregryn z Opola był śląskim do-minikaninem. Kolejno piastował godności przeora konwentu w Raciborzu (1303 r.) i we Wrocławiu (1305 r.).