i chemii. Ja także wpadłem niegdyś w tę pułapkę, ponieważ umieszczeń obu pierwiastków w tablicy skłania do fałszywego wniosku, że istnie one realnie. Ich brak dostrzegłem tylko dzięki temu, że po ukończi niu studiów chemicznych zajmowałem się intensywnie chemią jądrott i fizyką.
Zrozumienie tego faktu okazało się kluczem do wrót tajemnic iii
tury.
Dla naukowców jednak nie jest problemem to, z jakiego powoi! w tabeli stabilnych pierwiastków dwa pierwiastki są niestabilne1.
Gdyby rzeczywiście miało się zdarzyć, że jakiś student na wykli dzie zada pytanie: „Dlaczego właściwie brakuje pierwiastków 43 i f> technetu i prometu?”, profesor odpowie mu: „Ponieważ są niestabilne1
W ten sposób na głupka wyjdzie student, nie zaś profesor.
*
W jądrach atomów oprócz omówionych już protonów znajduj:) n| również neutrony — cząstki obojętne, a więc pozbawione ładunku cl trycznego, co stwierdzono dopiero w 1932 roku. Atom berylu zawi np. cztery protony i pięć neutronów, które dodane do siebie daj;| I zwaną masę atomową 9. Jest to niestety bardzo mylące językowo, jako jednakowo określa się ilość i masę. Przed rokiem 1932 nikt nie wieiln czemu nie ma zgodności między liczbą porządkową 4 i masą atomowi)
Bizmut, ostatni stabilny pierwiastek, ma masę atomową 209, mli iż jego liczba porządkowa wynosi 83. Jeśli odejmiemy liczbę protoi od liczby 209 (masa atomowa), otrzymamy liczbę 126, przy czym m na świecie nie wie, dlaczego jest to akurat 126 neutronów, nie zaś I lub 127!
Mówi się w tym przypadku o izotopie bizmutu 209, albowiem nieją również jądra atomów bizmutu o innej liczbie neutronów, I tylko, że są one nietrwałe i rozpadają się na pierwiastki o innc| l bie porządkowej, a wówczas nie mamy już do czynienia z atomami zmutu. Taki rozpad określamy jako radioaktywność. Ponieważ isln tylko jeden stabilny izotop bizmutu, zalicza się go — podobnie jak li pierwiastki posiadające tylko jeden stabilny izotop — do tzw. cvv> izotopów.
Są jednak pierwiastki, które składają się z większej liczby stahlli odmian. I tak na przykład pierwiastek nr 8 — tlen — zawiera w ridii
lilii u 81 stabilnych pierwiastków chemicznych
Nazwa |
Symbol chemiczny |
wodór |
II |
hel |
Ile |
lit |
Li |
beryl |
Be |
bor |
B |
węgiel |
C |
azot |
N |
tlen |
O |
fluor |
F |
neon |
Ne |
sód |
Na |
magnez |
Mg |
glin |
Al |
krzem |
Si |
fosfor |
P |
siarka |
S |
chlor |
Cl |
argon |
Ar |
potas |
K |
wapń |
Ca |
skand |
Sc |
tytan |
Ti |
wanad |
V |
chrom |
Cr |
mangan |
Mn |
żelazo |
Fe |
kobalt |
Co |
nikiel |
Ni |
miedź |
Cu |
cynk |
Zn |
gal |
Ga |
german |
Ge |
arsen |
As |
selen |
Se |
brom |
Br |
krypton |
Kr |
rubid |
Kb |
stront |
Sr |
itr |
Y |
cyrkon |
Zr |
niob |
Nb |
molibden |
Mo |
Uczbn
Izotopów
2
2
2
1
2
241
2
3
1 3 1 3 1
3
4
2 3 3 6 1
3 2
4 1
4 1
5 2 5 2
5 1
6 2 6
34
W Muzeum Niemieckim w Monachium zwiedzający mogą oglądać wszyslkli wiastki systemu okresowego zatopione w szklanych rurkach. Jeśli przyciśnie sit; nu i rozdzielczej określony guzik, nad odpowiednią rurką zaczyna błyskać lampka. Ruf ki czone liczbami 43 i 61 są puste, co tłumaczy się tym, że wytworzone sztucznie pin są promieniotwórcze, nie mogą być więc udostępnione publiczności. Jako że wyu puste rurki, zamiast zostawić puste miejsca, problem został „rozwiązany zadowulitj