2. Warunek na ścinanie nitów
Nity w szwie zakładkowym oraz w nakładkowym jednostronnym są ścinane w jednym przekroju (np. rys. 7.2 — przekrój m-n). Nity w szwie nakładkowym dwustronnym są ścinane w dwóch przekrojach (są dwucięte), co pokazano na rys. 7.9 — przekroje 1-2 i 3-4. Nit jest wielocięty w szwie przekładkowym, gdzie liczba przekrojów ścinanych jest mniejsza od sumy blach i nakładek o 1.
Rys. 7.9. Ścinanie nitów
Jeśli przyjąć schemat przedstawiony na rys. 7.9, to warunek wytrzymałościowy na ścinanie nitów wyrazi się wzorem
t, = f S , (lub k,j) (7.6)
na
-nm
4
gdzie: n — liczba nitów,
m — liczba przekrojów ścinanych, d — średnica trzpienia nitu,
k{ — naprężenie dopuszczalne na ścinanie materiału nitu.
Z warunku tego wynika, że maksymalna siła, jaką mogą przenieść nity, nie powinna przekroczyć wartości
F <> —~nmkt (lub k^ (7.7)
Wymiar d w nitach jest w zasadzie wymiarem średnicy otworu nitowego. W obliczeniach traktuje się d jako średnicę trzpienia nitu, gdyż przy zamykaniu jego trzpień pęcznieje i wypełnia otwór.
Przy szwach nakładkowych liczy się zawsze tylko połowę połączenia (po jednej stronie płaszczyzny symetrii szwu).
3. Warunek na nacisk nitów na ściany otworów
Rozkład nacisków między nitem a blachą pokazano na rys. 7.10. Wypadkowa nacisków nitu na blachę jest równa iloczynowi nacisku jednostkowego p i rzutu
16