Rozdział 3. Żywienie dzieci 55
ftn.c./dobę, następnie podaż jest stopniowo zwiększana do 2,5 g/kg m.c./dobę n niemowląt, a u dzieci starszych do około 1 g/kg m.c./dobę.
' Planując TPN należy uwzględnić w składzie płynów odpowiednią ilość jonów, witamin i pierwiastków śladowych, tak by zapewnić optymalny rozwój młodego organizmu.
Powikłania
Powikłania przy prowadzeniu TPN podzielić można na powikłania: techniczne (np. uszkodzenia naczyń żylnych, tętniczych, uszkodzenia nerwów i splotów, ankodzenia opłucnej, zator powietrzny, zakrzep żyły głównej górnej), septycz-Mi i metaboliczne (zaburzenia funkcji wątroby, zespoły niedoborowe i nadmiarowe, takie jak hipo-, hiperglikemia, zaburzenia mineralizacji kości). Częstość występowania powikłań przy prowadzeniu TPN waha się w zależności od serii opisywanych przypadków od 4% do 80%.
Żywienie dożylne wymaga od pielęgniarki dokładności w wykonywaniu
poleceń lekarskich, czujności i bezwzględnego przestrzegania zasad, które
zapobiegają powikłaniom infekcyjnym.
1. Leczenie żywieniowe jest jednym z najważniejszych elementów leczenia w wieku rozwojowym.
2. Najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem leczenia żywieniowego jest
■J leczenie enteralne.
3. Współczesne metody żywienia enteralnego w znacznym stopniu zredukowały konieczność stosowania żywienia parenteralnego.
4. Nawet przy całkowitym żywieniu parenteralnym konieczne jest zachowanie przynajmniej minimalnego żywienia enteralnego, pozwalającego zachować integralność funkcjonalną i czynnościową przewodu pokarmowego.
5. Niezwykle ważnym elementem sukcesu żywieniowego leczenia parenteralnego jest bezwzględne przestrzeganie zasad aseptyki i właściwego mieszania składników pokarmowych oraz szybkości ich podawania. Dotyczy to zwłaszcza żywienia do żył centralnych.
1. Zalecenia dotyczące żywienia zdrowych dzieci w pierwszym roku żyda opracowane przez fc Zespół Ekspertów powołany przez Konsultanta Krąjowego ds. Pediatrii. Standardy K Medyczne 2007.
‘ 2. Socha J. Żywienie dzieci zdrowych i chorych. PZWL, Warszawa 1998.
31 American Academy of Pediatrics. Pediatrie Nutrition Handbook 1998.
4. Standardy żywienia pozajelitowego i dojelitowego. Polskie Towarzystwo Żywienia Poza-p jelitowego i Dojelitowego. PZWL, Warszawa 2005.