EPOKA ŻELAZA - najstarsze wyroby z kutego żelaza (gł. pochodzenia meteorytowego), znaleziono w Egipcie i Azji Zach.; ich wiek to VI—III tysiącl. p.n.e. Na szerszą skalę używano żelaza w Babilonii już w czasach Hammurabiego (1 poł. XVIII w. p.n.e.).
Właściwa epoka żelaza rozpoczęła się wraz z opanowaniem technik metalurgicznych. Przejście do nowej epoki nastąpiło najwcześniej na Bliskim Wschodzie (ok. 1200 p.n.e.); na obszarze Bałkanów (VIII—VII w. p.n.e.), w środk. Europie przyjmuje się ok. 750 p.n.e.; masowo używano żelaza od IV—11 w. p.n.e.