39950 SAM@24

Nowa ekologia mediów. Konwergencja a mediamorfbza

misji dźwiękowych czy usług radiowych), włącznie z tekstem towarzyszący^ audycjom, np. wyświetlane listy dialogowe i elektroniczny przegląd audycji;

2.    jej głównym celem musi być upowszechnianie audycji (rozumianej jako element programu telewizyjnego bądź usługi na żądanie), nie zaś wszelkiej zawartości audiowizualnej. Wyłącza to spod zakresu dyrektywy przypadki, gdzie przekaz treści audiowizualnej nie jest celem głównym, ale jedynie częścią uboczną usługi (np. strony internetowe zawierające elementy audiowizualne o charakterze jedynie pomocniczym);

3.    musi mieć charakter medium masowego (czyli służyć jako nośnik informacji, rozrywki i edukacji, być przeznaczona do odbioru przez znaczną część ogółu odbiorców i móc wywrzeć wyraźny wpływ na kształtowanie ich opinii), a za upowszechnianą zawartość ktoś musi ponosić odpowiedzialność redakcyjną (dodajmy, że jest ona tu definiowana w sposób ograniczony jako sprawowanie faktycznej kontroli zarówno nad wyborem audycji, jak i nad sposobem ich zestawienia w program telewizyjny lub w katalogu usług na żądanie);

4.    musi to być usługa dostarczana za pośrednictwem sieci komunikacji elektronicznej (co wyłącza spod zakresu dyrektywy np. kino, czy płyty DVD).

Trzeba zwrócić uwagę na silne podkreślenie w przyjętym opisie audiowizualnej usługi medialnej wymiaru funkcjonalnego (pkt 2 i 3), a także na pewną otwartość, jeżeli idzie o wymiar materialny (pkt 1 i 4). Ze względu na dążenie do sformułowania technologicznie neutralnej definicji tej usługi (jako że mnożą się platformy przekazu treści audiowizualnych i nie ma już dawnej możliwości przypisania tej usługi do jednego konkretnego środka przenoszenia treści), można było jedynie wskazać, że chodzi o usługi przekazywane przez sieci komunikacji elektronicznej, bez precyzowania, o którą z wielu możliwych sieci chodzi.

W celu możliwie precyzyjnego określenia tworzonego przez dyrektywę systemu regulacji, z definicji audiowizualnych usług medialnych wykluczono te usługi, które generalnie nie są nastawione na zysk i nie są konkurencyjne w stosunku do przekazów telewizyjnych: prywatne strony internetowe; usługi polegające na dostarczaniu lub dystrybucji treści audiowizualnej stworzonej przez prywatnych użytkowników (user-generated content); prywatna korespondencja mailowa; strony internetowe, które zawierają drobne elementy audiowizualne jako elementy grafiki strony, jako krótkie reklamy lub informacje na temat produktów; gry hazardowe, w tym loterie, zakłady, inne formy hazardu; wyszukiwarki; usługi które polegają na przesyłaniu i hostingu audycji, za których odpowiedzialność redakcyjną ponoszą podmioty trzecie lub użytkownicy; elektroniczne wersje gazet i magazynów.