dziennikarskich źródeł informacji jest jednym z podstawowych warunków wolności prasy, jak jest to odzwierciedlone w ustawach i w zawodowych kodeksach postępowania szeregu Umawiających się Państw oraz jest potwierdzone w kilku dokumentach międzynarodowych dotyczących wolności dziennikarskich. Bez takiej ochrony źródła informacji mogą powstrzymywać się od udzielania pomocy prasie w informowaniu opinii publicznej odnośnie kwestii pozostających w zainteresowaniu publicznym. W konsekwencji istotna rola prasy, jako stróża publicznego [‘public-watchdog’], może zostać podważona, a ponadto ucierpieć może zdolność prasy do dostarczania rzetelnych i wiarygodnych informacji. Zważywszy na znaczenie ochrony źródeł dziennikarskich dla wolności prasy w demokratycznym społeczeństwie, jak również potencjalnie powstrzymujący skutek dla korzystania z tej wolności wywierany nakazem ujawnienia źródła, środek taki nie może zostać uznany za zgodny z art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, chyba że został usprawiedliwiony istnieniem nadrzędnego wymogu [‘overriding requirement’] w interesie publicznym".
Podobnie wyrok - wyrok z dnia 25 lutego 20003 r., Roemen i Schmit v. Luksemburg, nr skargi 51772/99 .Trybunał stoi na stanowisku, że przeszukania ('search) mające doprowadzić do ujawnienia źródła informacji dziennikarza Cjoumalist's source) - nawet jeśli nie dały rezultatu - są bardziej drastycznym środkiem niż wezwanie do ujawnienia ('order to dwulgc) tożsamości źródła", czy Financial Times Ltd. i inni v. Wielka Brytania wyrok z dnia 25 grudnia 2009r., gdzie nakazano dziennikarzom przekazanie dokumentów na rzecz belgijskiej spółki browarniczej, które miały doprowadzić do ujawnienia informatora prasy. Tiybunał uznał, że doszło do naruszenia art. 10 EKPCz. W sposób szczególny podkreślił efekt odstraszający (chilling effect) , gdyby dziennikarze współpracowali w ujawnieniu swoich informatorów, co doprowadziłoby do naruszenia reputacji gazety, która jest adresatem nakazu. Tożsame z powołanymi skutki, miałby fakt wydania nośników znajdujących się w redakcji tygodnika „Wprost", co w konsekwencji, w wyniku działań prokuratury nastąpiło.
Polskie przepisy krajowe, odpowiadają standardom Rady Europy skodyfikowanym w Konwencji, a rozwiniętym w orzecznictwie strasburskim. Zasadę proporcjonalności zawiera art. 31 ust. 3 Konstytucji, zaś odpowiednikiem art. 10 ust. 1 Konwencji są przepisy zawarte w art. 14, 54 i 61 Konstytucji (statuują szeroko pojmowaną wolność ekspresji). W
5