4004

do innych grup

Rys. 4.4. Filogeneza bakterii prowadzących proces Anammox - na podstawie sekwencji 16S rDNA na tle typu Plancto-mycetes (A) oraz pokrewieństwo pomiędzy poszczególnymi Candidatus (B). Analiza pokrewieństwa wykazuje, że wszystkie cztery gatunki Candidatus tworzą monofiletyczne odgałęzienie wewnątrz typu Planctomycetes (wszystkie gatunki gałęzi anammox wykazują w 16S rRIMA ponad 90% podobieństwo sekwencji nukteotydów) (z: Schmid i wsp 2005: Biomarkers for in situ detection of anaerobic ammonium-oxidizing (anammox) bacteria. Appl. Erniron. Microbiol 71(4). 1677— 1684. dzięki uprzejmości i za zgodą Amorican Society for Microbiology)

wykorzystywane do redukcji azotynów do hydroksylaminy. Jednym z głównych enzymów beztlenowego utleniania amonu jest oksydoreduktaza hydroksylaminy wyizolowana i oczyszczona z Candidatus „Brocadia anammoxidans”, która stanowi aż 10% wszystkich białek komórki. Prowadzi ona utlenianie zarówno hydroksylaminy, jak

Ryc. 4.5. Komórki Candidatus „Brocadia anammoxidans" widziane w kontraście fazowym (Fot.: John Fuerst/Rick Wobb www.anammox.online/research.html)

Ryc. 4.6. Fotografia Candidatus „Brocardia anammoxidans” (Fot.. John FuersftFlick Webb www.anammox.online/research.html)

i hydrazyny (ryc. 4.7). Enzym ten jest zlokalizowany w organellum zwanym anamokso-somem. Anamoksosom, otoczony podwójną błoną zbudowaną ze szczególnego typu lipidów, jest miejscem utleniania amonu i syntezy ATP (ryc. 4.8).

Proces anammox jest intensywnie badany w kontekście jego praktycznego zastosowania do usuwania azotu ze ścieków. Badania te koncentrują się głównie na unieruchomieniu biomasy mikroorganizmów lub wytworzeniu osadu granulowanego. Z badań

Ryc. 4.7. Schemat utleniania amonu i redukcji azotynów w komórce Candidatus „Brocadia anammoxidans"

67