gdzie C = 1,2,... n oznacza kolejne człony w układzie hamulca pociągu. W miarę potrzeby za pomocą tej siły oddziałuje się na prędkość pociągu podczas hamowania.
Układ urządzeń hamulcowych pojazdu szynowego działa jako jeden z członów hamulca pociągu. Do głównych zadań tego układu należy zapewnienie siły docisku elementów ciernych i wytworzenie niezbędnej siły hamowania, zgodnie z sygnałem otrzymanym z przewodu głównego. Schemat układu urządzeń hamulcowych pojazdu szynowego przedstawia rysunek 9.3.
Rys. 9.3. Schemat układu urządzeń hamulcowych pojazdu
1 — przewód główny, 2 — rozdzielacz powietrza, 3 — zbiornik pomocniczy, i — siłownik, S — dźwigniowa przekładnia siłowa, 0 — elementy cierne, 7 — czujnik prędkości pojazdu, 0 — czujnik zmiany obciążenia pojazdu, 9 — czujnik zmiany prędkości obrotowej kół; S — sygnały przekazywane "w układzie
Pod względem funkcjonalnym wyróżniają się w tym układzie dwie grupy urządzeń, z których jedna należy do układu sterowania, a druga — do układu siłowego. W urządzeniach układu sterowania są przekazywane sygnały z informacją o potrzebie wytworzenia określonej siły hamowania, a w układzie siłowym są przekazywane sygnały już powstającej siły N.
Układ urządzeń hamulcowych pojazdu może być rozwiązany rozmaicie, ale zawsze powinien zawierać zestaw urządzeń podstawowych, aby hamulec mógł działać i spełniać swoje zadanie. Do układu podstawowego należą: pary cierne, siłownik, przekładnia mechaniczna siły, rozdzielacz powietrza, zbiornik powietrza, zwany pomocniczym, oraz odcinek przewodu głównego.
Pary cierne są przeznaczone do bezpośredniego wytwarzania siły tarcia i do przekształcania energii kinetycznej pociągu w energię cieplną
160