Czynności prawne osoby mającej ograniczoną zdolność do czynności prawnych:
1) Zgodnie z art. 17 kc - do ważności czynności prawnej na skutek której osoba taka rozporządza swoim prawem lub zaciąga zobowiązanie potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego. Chyba, że przepisy mówią inaczej.
Jeżeli osoba mająca ograniczoną zdolność do czynności prawnych zawrze taką umowę to powstanie czynność prawna niezupełna ( negotium claudicans ). Wg art. 18 §1 kc ważność takiej czynności zależy od potwierdzenia tej czynności przez przedstawiciela ustawowego. W razie wyrażenia zgody, czynność taka staje się ważna i to od chwili jej zawarcia ( skutek ex tunc ). Osoba mająca ograniczoną zdolność do czynność prawnych może także sama potwierdzić taką umowę po uzyskaniu pełnej zdolności do czynności prawnych ( art. 18 §2 kc ).
Strona, która zawarła umowę z osobą ograniczoną w zdolności prawnej może wyznaczy termin jej przedstawicielowi ustawowemu na potwierdzenie umowy, staje się ona wolna po upływie tego terminu ( art. 18 §3 kc )
2) Zgodnie z art. 19 kc - czynność prawna jednostronna dokonana przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych, do której wymagana jest zgoda przedstawiciela ustawowego jest nieważna.
3) Sytuacje w których osoba ograniczona w zdolności prawnej jest traktowana jako maj ącą pełną zdolność:
1) w czynnościach prawnym w których nie rozporządza swoim prawem lub nie zaciąga zobowiązań ( argumentum a contario z art. 17 kc )
2) w przypadku zawierania umów powszechnie zawieranych w drobnych sprawach życia codziennego ( art. 20 kc)
3) rozporządzać swoim zarobkiem - chyba że sąd opiekuńczy z ważnych powodów pozbawi go tego prawa ( art. 21 kc )
4) przedmiotami oddanymi do swobodnego użytku ( art. 22 kc )
Dobra osobiste — art. 23 kc — Kodeks Cywilny nie zawiera definicji dóbr osobistych, ogranicza się on do wyliczenia podstawowego katalogu dóbr osobistych, jest to jednak tylko katalog przykładowy, nie jest on ani wyczerpujący ani zamknięty.
Należy przyjąć, że dobra osobiste są to dobra związane ściśle z jednostką ludzką, pewne indywidualne wartości świata uczuć czy psychicznego człowieka. Jest to dobro niemajątkowe - powstaje i wygasa wraz z osoba fizyczną. Ochrona tych dóbr jest wszechstronna.
Art. 23 kc jako dobra osobiste wymienia ( w szczególności ):
zdrowie
wolność
cześć
swobodę sumienia nazwisko lub pseudonim wizerunek
tajemnicę korespondencji nietykalność mieszkania
twórczość naukową, wynalazczą, racjonalizatorską
Ochrona dóbr osobistych — dobra osobiste pozostają pod ochronną prawa cywilnego i innych przepisów. Główną regulację zawiera art. 24 kc.
Art. 24 kc w §1 przewiduje, że w razie:
1) zagrożenia dobra osobistego cudzym działaniem - osoba ta może żądać zaniechania tego działania