46135 P4230414

^si?J

br;

Fluoksetyna dobrze wchłania się po podaniu doustnym, charaktery^ ą lipofilnością i wysokim stopniem wiązania z białkami. Fluoksetyna ul_e tabolizmowi w wątrobie do aktywnych (norfluoksetyna) i nieaktywnych niefk* to w. Jak wykazano u ludzi, związek macierzysty i jego aktywny psychotropo^ ^0li tabolit - norfluoksetyna, odznaczają bardzo długim okresem półtrwania eli^—i cji: norfluoksetyna 150-200 godz., związek macierzysty - 50 godz. Dlatego akta ny metabolit stanowi o efektywności terapeutycznej fluoksetyny. Efektywne $3 nia fluoksetyny dotychczas nie zostały określone u zwierząt i muszą być ekstra! lowane z danych od ludzi, które ustalone u pacjentów wahają się od 100*9 300 ng/ml.

•    Zastosowanie. Fluoksetyna znajduje zastosowanie w różnych postaciach z_a| burzeń nerwicowych w postaci anormalnych zachowań psów i kotów. PopraJ w kierunku zmiany anormalnego zachowania dotychczas odnotowano przydermĄ titis na tle lizania kończyn przy inwazji pcheł, w niepokoju z powodu separacji A właściciela, przy agresywności związanej rywalizacją o zwierzchnictwo oraz przyj zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych [powtarzające się, jednakowe zachowania w anormalnej ilości, np. nadmierne pobudzenie ruchowe, czyszczenie się (toalel ta), odruchy połykania lub zachowania w wyniku halucynacji].

•    Dawkowanie. Psy: per os - 1 mg/kg m.c., 1-2 razy dziennie; koty: per os 4 0,5-1,0 mg/kg m. c, 1 raz dziennie (postać - Prozac, kaps. 20 mg). Dla uzyskania efektu konieczne jest wielokrotne podawanie (2-4 tyg.). Dawkowanie dla pozosta łych SSRI w tabelach 11.7 i 11.8.

•    Działania niepożądane. Obserwowane objawy niepożądane mogą mieczrozij nicowany charakter, występują w postaci letargu lub braku łaknienia. Inne doniej sienią dodatkowo wymieniają niepokój, nadmierne pragnienie, biegunkę oraz wzrost lub spadek apetytu. Około 50% zwierząt leczonych wykazuje objawy, któ*| re mają charakter łagodny.

•    Przeciwwskazania. Nie stosować u psów i kotów z przypadkami cukrzycy, j

•    Interakcje. SSRI_s są potencjalnymi inhibitorami przemian metabolicznych innych leków, których siła hamowania w kolejności układa się następująco: pnro-ksetyna—► fluoksetyna—► sertralina. Dlatego SSRI_s nie należy stosować w połączeniu z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (np. klomipramińn, amitryptylina) i inhibitorami MAO (np. selegilina).

11.5.2.

TWjpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (tricyclic antidepresant - TCA)

Nazwa tej grupy leków została utworzona na podstawie ich budowy chemicznej (iys. 11.4). TCA stanowią grupę leków stosowaną w celu modyfikowania anormalnego zachowania ludzi, a ostatnio zaczęto w tym celu stosować je w lecznictwie zwierząt. Imipramina, jako pierwszy lek z tej grupy, została zakwalifikowana do praktyki w medycynie na podstawie jej działania nasennego i uspokajającego; później potwierdzono przydatność imipraminy w zaburzeniach nastroju