Poddawszy schemat nieznacznym modyfikacjom, można opracować zagrywkę z przejściami do innych akordów. Na przykład: wyprowadź klasyczną zagrywkę opartą na Am7 do A7, D7 i E7, kierując się w stronę najważniejszych dźwięków akordowych, jak pokazano na rys. 3a-3c. Zagrywka zmierza odpowiednio do prymy akordu A7 (rys. 3a), tercji akordu D7 (rys. 3b) i tercji akordu E7 (rys. 3c). Podciągnij strunę o ćwierć tonu, kierując opuszek palca w dół.
Warto opanować chwyty trójdźwięków dominantowych na całym gryfie i wykorzystywać je jako punkt wyjścia rozmaitych linii melodycznych. Poćwicz schematy E7, D7 i A7 z rys. 4, po czym przejdź do frazy V7-IV7-I7 z rys. 5. Zwróciłeś uwagę, że każdy schemat akordu wpisuje się w odpowiednią zagrywkę? Chwyt D7 (pierwsza i druga miara taktu 2) jest wyjątkowo pokręcony - Robert Johnson, nie kto inny. Ostatni skok interwałowy w takcie 2 to piękny przykład trytonu.
RYS. 3B
RYS. 3A
A7(I7)
a B . 5 |
B1/4 | |
T-- B |
—7—5^- |
- |
D7(IV7)
J.= 54-92
0 U 40 ^ |
3 , | |
M W " A U WaM* | ||
_.o r ^ |
1£m± | |
«J a, B B1/4 -. 5 —.- | ||
■=-—-—a-—8 a _ .-- | ||
B |
- |
RYS. 3C
E9(V7)
J.= 54-92
Ml łł_łh_1 3 ,_._ | |
itj--- | |
—8—v -^Lby- B B1/4 -5--- |
f 2 |
■=■--—--5-8—5-7- T 7 7 V | |
fi_ | |
B |
RYS. 4
E7(V7) J.= 54-92 ilM - |
D7(IV7) f* ' |
A7(I7) *-j |
Igł |
-8- | |
I $ - |
-iv— | |
A_ B |
RYS. 5
E7(V7) |
D7(IV7) > |
A7(I7) | |
J.= 54-92 3 , |
ffW |
l 3 \ jom | |
JjMip ——HrM1- |
.^r ffc.# J ^w- - | ||
(fo ” 8-» —— — — —- n--H -9—7- |
let ring..........1 B —-—8-m&- |
R K49-8- |
UJ iT»r i B1/4 |
=-X-9—7—.—.- —X-9 8 7- B . ___ ____ |
—w- Z44-H— |
—H— |
-8 10 -—-- -9-8>-7 5' 7—45— |
NAUKA GRY NA GITARZE
63