46844 skanuj0015

Zespół okołosennych iluzji seksualnych

Występuje u niezaspokojonych seksualnie kobiet, o wysokim poziomie libido, mających dłuższą przerwę w kontaktach ze swoim partnerem. Polega na pojawianiu się przed zaśnięciem iluzji pieszczot seksualnych, a nawet współżycia (Ratsćhka 1979, Starowicz 1984).

Zespół Kehrera

Polega na stopniowym pojawianiu się u niezaspokojonych seksualnie kobiet zaburzeń psychosomatycznych: pobudzenia psychoruchowego, rozdrażnienia, upławów, świądu pochwy, żylaków miednicy i odbytu, bólów w dole brzucha, zaburzeń miesiączkowania (Kehrer 1951, Starowicz 1985).

D. ZESPÓŁ PRZEDDYSFUNKCYjNY

Zespół ten został opisany przez Imielińskieeo (1983). Polega na tym, że u osób nie mających doświadczeń seksualnych, mimo braku negatywnych doświadczeń w tej dziedzinie, występują: niewiara w powodzenie spółkowania, nadmierna koncentracja na sferze seksualnej, funkcjonowaniu narządów płciowych, ustawiczne samoobserwowanie się, lęk przed seksualnością, współżyciem, osobami odmiennej płci, przed kompromitacją, utratą ukochanej osoby, przesadny wstyd, skrępowanie, zażenowanie, nieśmiałość, niekiedy poczucie winy i awersja seksualna.

E. ZABURZENIA W PRZEBIEGU WSPÓŁŻYCIA SEKSUALNEGO U MĘŻCZYZN

Zaburzenia erekcji

Zaburzenia wzwodu członka (ZWC) należą do najczęściej spotykanych u mężczyzn zaburzeń seksualnych. Zdaniem McCary (1978) blisko 50% mężczyzn doświadcza tego zaburzenia, a czynniki organiczne są jego przyczyną tylko w około 15% przypadków (Kolodny 1978). Według Trimmera (1978) w 5% przypadków przyczyną tego zaburzenia jest dominacja matki, w 3% ojców, w 20% tendencje homoseksualne, a w 15% czynniki religijne.

Lukensmeyer (1980) uważa, że przyczynami ZWC jest 7 kategorii organicznych (urazy, komplikacje pooperacyjne, zaburzenia naczyniowe, choroby neurologiczne, hormonalne, metaboliczne, zażywanie leków) i 4 kategorie psychogenne: problemy diadyczne, stresy, lęki, psychopatologia. Zbliżone poglądy mają Munjack i Oziel (1980), Kolodny (1979), Lo Piccolo (1980). Israel (1982) omawiając genezę ZWC wskazuje na histerię oraz nadmierne przywiązanie do matki jako ich przyczynę. W piśmiennictwie rośnie liczba prac wskazujących na hyperprolaktynemię jako przyczynę ZWC. Radowicki (1983) stwierdza te zaburzenia u 83% mężczyzn z hyperprolaktynemią.

Choroby układu krążenia również prowadzą do ZWC; Munjack i Oziel stwierdzali je u 10—30% pacjentów po zawale, a Wo-ods (1984) u 47—73%. Zgony w trakcie współżycia seksualnego u tych pacjentów stanowią 0,6% zgonów endogennych, ale aż w 80% przypadków były to kontakty pozamałżeńskie (Ueno 1983). Na naczyniowe pochodzenie ZWC zwracają również uwagę Brindley (1983), Schwartz (1983) i Wabrek (1983).

Kedry i inni (1983) widzą w genezie ZWC czynnik wieku, otyłość, zażywanie leków i nadużywanie alkoholu oraz zaburzenia organiczne, Ottesen i Wagner (1984) — zaburzenia neuro-przekaźników. Golden (1983) stwierdza, że ZWC są typowe dla kultury Zachodu i powstają w wyniku powszechnej ignoracji, nierealistycznych postaw, lęków.

W nowszych pracach wiele uwagi poświęca się metodom diagnostycznym (pletyzmografia, termografia, telemetria, EMG, badania unaczynienia członka) w różnicowaniu psychogennych i organicznych przyczyn ZWC (Melman 1983, Saypol 1983, Sem-molow 1983).

W badaniach własnych (Starowicz 1984, 1985) stwierdziłem, iż ZWC występują u 21% pacjentów uzależnionych od alkoholu i u 40% narkomanów. Z przyczyn psychogennych najczęściej powtarzały się: kompleksy seksualne, czynniki diadyczne, lęk zadaniowy.

W seksuologii sądowej ZWC najczęściej występują w następujących kategoriach spraw: niekonsumowanie małżeństwa, rozwody, ucieczka w zachowania dewiacyjne bądź w przestępczość seksualną.

Zaburzenia wytrysku nasienia (ZWN)

Zaburzenia te również występują bardzo często i można je podzielić na następujące kategorie:

— zbyt przedwczesny wytrysk (przy braku wzwodu, przed pieszczotami),

31