47484 Słownik Polsko Norweski5

impuls 370 initial

impuls m. impuls, pobudka; ~iv pm. impulsywny, imotega cz. (motsette seg) przeciwstawiać, sprzeciwiać się; (gjendrive) odeprzeć (dowody, zarzuty).

imotekomme cz. przystosować do. imotekommende pm. grzeczny, uprzejmy.

imotese cz. oczekiwać. inaktivere cz. pozbawić aktywności.

i natt ps. (som var) ostatniej nocy; (som er/kommer) tej nocy. indeks m. indeks, skorowidz, inderlig pm. szczery, z głębi serca płynący; ~het m. szczerość.

India Indie.

indian er m. Indianin; ~sk pm. indiański.

ind ier m. Hindus; ~isk pm. indyjski.

indifferens m. obojętność; nieistotność.

indign as jon m. oburzenie, gniew; ~ert pm. oburzony, zagniewany, indigo m. indygo. indikasjon m. wskazanie; wskazówka; znak, oznaka; symptom.

indikativ m. gram. wskazujący (tryb).

indirekte pm. pośredni, indisium n. wskazanie, indis kresjon m. niedyskrecja, nieroztropność; ~kret pm. niedyskretny, nierozważny, indisponert pm. słaby, cierpiący. individ n. osoba; ~uell pm. indywidualny.

indre n. wnętrze; pm. wewnętrzny. induk|sjon m. log. & mat. &fiz. indukcja; ~tiv pm. indukcyjny, induktor m. elektr. induktor.

industri m. przemysł; pm. przemysłowy; ~arbeider m. robotnik przemysłowy; ~ell pm. przemysłowy.

ineffektiv pm. bezskuteczny, nieefektywny, daremny, inert pm. powolny, ospały; chem. bierny, inercyjny, infam pm. niecny, haniebny; sromotny.

infanteri n. mil. piechota, infarkt n. med. zawał, infeksjon m. med. infekcja, zarażenie.

infer|nalsk pm. piekielny, diabelski; ~no n. piekło, infertil pm. med. niepłodny; nieurodzajny; ~itet m. med. niepłodność; nieurodzajność. infiks n. gram. infiks. infiltrasjon m. infiltracja. infinitiv m. gram. bezokolicznik. infise|re cz. med. zarazić, zakazić; ~ring m. med. zarażenie, zakażenie, inflasjon m. inflacja, influensa m. grypa, influere cz. wywierać wpływ. infor|masjon m. informacja, wiadomość; ~mere cz. zawiadomić, informować, ingefaer m. bot. imbier. ingen z. nikt; pm. żądny; (om to) żaden; ~ annen nikt inny; ~ andre patrz ~ annen; ~ som helst żaden.

ingenior m. inżynier, ingensteds ps. nigdzie, ingenting n. z. nic. ingrediens m. składnik, inhabil pm. niezdatny; gjore ~ uznać za niezdatnego, inhalere cz. wdychać, initial m. iniciał; ~er Imn. inicjały initiativ n. inicjatywa, injeksjon m. med. zastrzyk, iniekcja.

injisere cz. med. wstrzyknąć, dać zastrzyk.

injurije m. (skriftlig) paszkwil; (muntlig) obmowa, oszczerstwo; ~ere cz. pisać paszkwile, inkamasjon m. inkamacja, wcielenie.

inkasso m. inkasowanie, inkludere cz. włączyć, objąć. inklusive ps. łącznie z; zawierający, inkognito ps. incognito, inkompetent pm. niekompetentny; nieudolny; niezdolny; niewłaściwy. inkonsejkvens m. niekonsekwentność. ~kvent pm. niekonsekwentny, inkubasjon m. inkubacja, wylęganie; ~stid m. okres wylęgania, okres inkubacji. inkvisi|sjon m. hist. inkwizycja; ~tor m. hist. inkwizytor, inn ps. we, w; ~ i w, do; ga ut og ~ wejść i wyjść, wchodzić i wychodzić, inna- patrz innen-. innad ps. do wnętrza. innadvendt pm. introwersyjny, zamknięty w sobie, innafor pi. patrz innenfor. innanke cz. wnieść apelację, innarbeide cz. założyć, innbefatte cz. objąć, załączyć, innberetning m. raport, sprawozdanie; ~te cz. składać raport.

innbeta le cz. zapłacić; ~ling m. zapłata.

innbil|le cz. przekonywać; wyobrażać; ~ning m.

wyobrażenie; wyobraźnia, innbilsk pm. zarozumiały; ~het m. zarozumiałość, innbinding m. oprawienie (książki).

innblandet pm. wplątany, wmieszany; bli ~blandet i być wplątanym, być wmieszanym, innblanding m. interwencja; (utidig) wtrącenie się. innblikk n. wgląd, innbo n. umeblowanie, innbringe cz. przynosić, innbringende pm. korzystny, zyskowny.

innbrudd n. włamanie; ~styv m. włamywacz.

innby cz. zaprosić; ~delse m. zaproszenie; ~dende pm. zapraszający.

innbygger m. mieszkaniec, innbyrdes pm. wzajemny, obopólny.

inn|dele cz. rozdzielić; klasyfikować; ~deling m. podział, rozdział; klasyfikacja, inndra cz. (konfiskere) skonfiskować. inndrive cz. (innkassere) inkasować.

inne ps. wewnątrz, w środku, innebaere cz. zawierać, innefrossen pm. zamrożony, inneha cz. mieć. innehaver m. (eier) posiadacz, właściciel.

inneholde cz. zawierać, obejmować.

inneliv n. życie domowe, innen ps. (et tidsrom) w ciągu; (et tidspunkt) przed, innenbys pm. w obrębach miasta; lokalny.