Słownik Polsko Norweski9

ilustracja 58 insygnia

ilustracja/. illustrasjon; ~ować v. illustrere. iluzja/. illusjon. im ... tym adv. jo ... desto. imać V. gripe, ta. imadło n. skruestikke. imbir m. bot. ingefaer. imbryk m. tekanne. imieniny pi. navnedag. imiesłów w. gram. partisipp. imię n. navn, fomavn. imigr|acja/. immigrasjon; ~acyjny adj. immigrasjons-; ~ant m. immigrant; ~antka/. immigrant (kvinne); ~ować v. immigrere, iruwandre.

imitjacja f. etterligning, imitasjon; ~ować v. etterligne, imitere. imperializm m. imperialisme. imperium n. imperium, verdensrike; ~ rzymskie det romerske imperium, impertyne ncja/. nesevishet; ~ncki adj. nesevis, uforskammet; ~nt m. uforskammet person. impon|ować v. imponere; ~ujący adj. imponerende. import m. import, innforsel; ^ować v. importere. impregnować v. impregnere. impreza f. forestilling. improwizacja/. improvisasjon. impuls m. impuls; ~ywny adj. impulsiv.

imputować v. tillegge. inaczej adv. annerledes; ellers. inauguracja f. innvielse, apning. incydent m. hendelse, tildragelse. indeks ni. indeks, register.

Indi e geogr. India; ~anin m. indianer.

indor m. om. kalkurthane, se ogsd indyk.

indukc|ja/. induksjon; ~yjny adj.

induktiv.

indulgencja/. avlat. indyczka f. om. kalkunhone. indyk m. om. kalkun. indywidualista m. individualist. infant m. infant; fig. den forstefodte. infekcja/, infeksjon. inflacja/, inflasjon. informacja/ opplysning, informasjon; ~macyjny adj. informasjons-; ~mować v. opplyse, informere. inicjały pi. initialer, forbokstaver. inicjatywa f. initiativ. inkamacja/. inkamasjon. inkasować v. innkassere. inkubator m. inkubator, kuvose; rugemaskin.

inkwi|zycja/. hist. inkvisisjon; ~zytor m. hist. inkvisitor. innowacja/, fomyelse, innovasjon. innowierca m. hist. dissenter; kjetter.

inny pron. annen, annet; annerledes.

inspekcja/, inspeksjon, kontroli, inspiracja/, inspirasjon; ~ować v. inspirere, innande. instal acja /. installasjon; ~ować V. installere.

instancja/, myndighet, instans. instruk|cja/. instruksjon, veiledning; ~tor m. instruktor, instruktywny adj. oppłysende, instruktiv.

instrumencik m. se instrument, instrument m. instrument, instynkt m. instinkt. instytucja/, institusjon; ~tut m. institutt.

insygnia pl. insignier; ~ królewskie pl. regalier, kongelige verdighetstegn.

insynulacja/. insinuasjon; ~ować v. insinuere.

intelektualny adj. intellektuell, forstandsmessig. inteligen cja/, intelligens; ~t m. intelligent person; ~tny adj. intelligent.

intencja/, hensikt, vilje, intensjon. intensywność/. intensitet; ~ny adj. intensiv, intens. interes m. interesse; handel; forretning.

interes ować (się) v. interessere (seg); ~ujący adj. interessant. internować v. intemere. interpret acja/, fortolkning, forkłaring; ~ować v. fortolke, forklare, tyde.

interpunkcja/. tegnsetning. interwencja/. intervensjon, innblanding; ~weniować u. intervenere, komme mellom. intonacja/, mus. intonasjon. introdukcja/. introduksjon, innforing.

introligator m. bokbinder; ~nia/. bokbinderi.

intruz m. inntrenger, patrengende person.

intryg|a/. intrige; ~ant m. intrigemaker; ~ować v. lagę intriger.

intuicja/, intuisjon. intym ność/. intimitet, fortrolighet; fortrolig forhold; ~ny adj. intim, fortrolig.

inwalida m. invalid. inwazja/. invasjon, innfall, angrep. inwencja/, oppfinnelse. inwentarz m. inventar. inwestować v. investere; ~ycja f. investering. inżynier m. ingenior. iracki adj. irakisk.

Irak m. Irak; ~ijczyk m. iraker. Ira|n m. Iran; ~ńczyk m. iraner. irański adj. iransk. ircha f. semsket skinn, vaskeskirtn. Irland ia/. Irland; ~czyk m. ire, irlender; ~ka f. ire, irlender (kvinne).

irlandzki adj. irsk.

Irokez m. irokeser. ironija f. ironi; ~czny adj. ironisk. irracjonal ność/. ufomuft; ~ny adj. ufornuftig, irrasjonell. irys m. bot. iris. irytacja/, irritasjon; ~ować v. irritere.

ISBN (międzynarodowy znormalizowany numer książki) internasjonalt siffersystem til boknummerering. ischias m. med. isjias. iskjra/. gnist; ~rzyć v. funkie, gnistre.

islam m. relig. islam.

Island ia f. Island; ~czyk m. islending; ~ka f. islending (kvinne).

islandzki adj. islandsk. istnie|ć v. eksistere; ~nie n. eksistens, tilv£erelse. istot|a/. vesen; ~a rzeczy/. essens, kjerne; ~ny adj. vesentlig. iść v. gś; ~ na rękę imotekomme;

~ za ga etter; czy mogę ~ z tobą? kan jeg ga med deg? italski adj. italisk. izba/. stue; kammer; ~ porodowa fodestue; ~ przyjęć ventevaerelse, mottakingsva?relse. izol|acja/. isolasjon; ~ować v. isolere.

izobara/. meteor, isobar. izobata/. geogr. isobat. izodynamiczny adj. isodynamisk. izogon m. isogon.