Słownik Polsko Norweski 3

transport 510 tretti

transport m. transport; ~ere cz. transportować, przewozić, transportmiddel n. środek transportu.

trapes n. mat. & sport trapez, trapp m. schody; (trappeoppgang) klatka schodowa, trappe m. om. drop. trappegelender n. poręcz. trappevask m. mycie schodów, traske cz. wlec się, mozolić się. trassig pm. patrz trossig. tratte m. trata, trau n. korytko. trav n. kłus; ~e cz. kłusować. travel pm. zabiegany; ~het n. zabieganie, krzątanina. travers m. mil. szaniec poprzeczny; (i fjell) wspinanie się serpentynami.

tre n. drzewo; (ved) drewno; num. trzy; cz. kroczyć.

tredemolle m. deptak (narzędzie), tredje num. trzeci, tredjedel m. jedna trzecia. tredve num. patrz tretti. treenighet m. Trójca, treffe cz. trafić; (mote) spotkać; ~ende pm. trafny, trefning m. mil. potyczka, trefold ps. potrójnie, trzykrotnie; ~ig pm. potrójny, trzykrotny, treg pm. leniwy, ospały, gnuśny; ~het m. lenistwo, ospałość, trehjulssykkel m. trycykl. trekant m. trójkąt; ~et pm. trójkątny.

trekk n. (rykk) pociągnięcie; (ansikts-) rysy (twarzy); (dekke) nakrycie, pokrycie; m. (luft) przeciąg; ~e cz. ciągnąć; nasunąć; mat. odejmować; ~e fra odciągnąć; ~e tilbake cofnąć, trekkdyr n. zwierzę pociągowe.

trekkfugl m. ptak przelotny, trekkgrunnlag n. postawa potrąceń z zarobku, trekkpapir n. bibuła, trekkspill n. muz. akordeon, treklang m. muz. triada. treklever m. koniczyna, trekning m. (lotteri) wyciąganie losów, ciągnięcie losów; (i ansiktet) wykrzywienie twarzy, skurczenie twarzy, trekull n. węgiel drzewny, trelerke m. om. lerka (skowronek borowy).

treli m. niewolnik, trellbinde cz. ujarzmić; wziąć w niewolę.

trelldom m. niewola; ujarzmienie. trellkvinne m. hist. niewolnica, trema n. diereza. trene cz. trenować; ~r m. trener, trenere cz. opóźniać, trenge cz. (presse) cisnąć; nalegać; (behove) potrzebować; ~ seg fram przeciskać się naprzód; ~ seg igjennom przedostać się. trengende pm. potrzebujący, trengsel m. (folk) tłok. trening m. sport trening, treningssenter n. ośrodek rehabilitacyjno-aktywizacyjny. treske cz. młócić; ~maskin m. młockarnia, treskjaerer m. snycerz, tresnitt n. drzeworyt, trestamme m. pień drzewny, tresteg n. sport trójskok. trett pm. zmęczony, trette m. kłótnia, sprzeczka; cz. męczyć, nużyć, trettekjaer pm. kłótliwy, tretten num. trzynaście, tretthet m. zmęczenie, znużenie, tretti num. trzydzieści.

trevarer Inm. wyroby z drewna. trevl m. włókno, triangel n. mat. & muz. trójkąt; ~ulaer pm. trójkątny, tribune m. trybuna, trigonometri m. trygonometria; ~sk pm. trygonometryczny, trikin m. trychina. trikk m. (sporvogn) tramwaj; n. (knep) sztuczka, tryk. trikot m. trykot, trikotasje m. trykotaż(e). trille cz. toczyć, (po)toczyć się. trillebar m. taczka, trillinger Imn. trojaczki, trimrom n. siłownia, trinn m. schodek, stopień; szczebel, trinse m. rolka; koło transmisyjne, trio m. trio.

tripp m. podróż, wycieczka, przejażdżka.

trippe cz. dreptać, chodzić lekkim krokiem.

trippelvaksine m. potrójna szczepionka.

trist pm. smutny; ~het m. smutek, tritt m. krok, chód. triumf m. triumf; ~ere cz. triumfować, zwyciężyć; ~erende pm. triumfujący, zwycięski. trives cz. powodzić się, dobrze się czuć.

triv|ialitet m. banalność; ~iell pm. banalny, trywialny. trivsel m. dobre samopoczucie, pomyślność, powodzenie, tro m. wiara; pm. wiemy, lojalny, troende pm. wierzący, trofast pm. wiemy; ~het m. wierność, trofś n. trofeum.

Troja hist. Troja, trojajner m. hist. Trojanin; ~nsk pm. trojański.

trolig ps. prawdopodobnie; pm. prawdopodobny, troll n. olbrzym z bajek, trolldom m. czarodziejstwo, trollet pm. psotny, niegrzeczny, trolleybuss m. trolejbus, trollkjerring/. czarownica, trollmann m. czarodziej, czarownik.

trolsk pm. magiczny, czarodziejski, trolos pm. niewierny; ~het m. niewierność, odstępstwo, trombe m. (vind) trąba powietrzna; med. skrzeplina. tTombose m. med. skrzep, tromboza, zakrzep, tromme m. bęben; cz. bębnić, trommehinne m. nnat. błona bębenkowa, bębenek (w uchu), trommelbrems m. hamulec bębnowy.

trommeslager m. muz. dobosz, trommestikke m. muz. pałeczka do bębna.

trompet m. muz. trąba. tronarving m. spadkobierca tronu, trone m. tron; cz. siedzieć na tronie, tronfolger m. następca tronu, tronhimmel m. baldachim, tropisk pm. tropikalny, podzwrotnikowy, tropp m. mil. oddział; zespół, trupa.

troskap m. wierność, tross m. opór, przekora, nieposłuszeństwo; upór, zawziętość; pi. wbrew, mimo, pomimo.

trosse m. mar. lina holownicza; cz. stawiać opór.

trossig pm. uparty; ~het m. upór, upartość; opór. trost m. om. drozd.