11689 Słownik Polsko Norweski6

grise til 352 grot

grise til cz. splugawić. grisebinge m. chlew. gris|eri n. brud, plugastwo; ~et prti. brudny, fig. obświniony. grisk pm. chciwy; ~het m. chciwość.

grissen pm. rzadki, rzadko rozsiany, porozrzucany, gro cz. rosnąć, wzrastać, grobunn m. grunt, grop /. zagłębienie, gros: en ~ hurt; ~s n. 12 tuzinów; ~serer, ~sist rn. kupiec, hurtownik.

grosz m. (1/100 zloty) grosz, grotesk pm. groteskowy, grotte/. grota, jaskinia. grov pm. szorstki, chropowaty; (uhoflig) niegrzeczny, ordynarny; gruby; ~ feil m. gruby błąd. grovhet m. szorstkość, nieokrzesanie; ordynarność. grovsmed m. kowal, gru m. przerażenie, strach, zgroza, gruble pm. rozmyślać, dumać, grue m. kominek, grue for cz. obawiać się. gruelig pm. straszny, okropny, grums n. osad; ~et pm. mętny, grundig pm. dokładny; gruntowny; ps. dokładnie; gruntownie; ~het m. dokładność; gruntowność. grunn m. (fornuftsgrunn) słuszność; (arsak) przyczyna; (bunn) dno, spód; (jordoverflate) grunt; pm. płytki; pa ~ av z powodu.

grunnarbeid n. robota ziemna, grunne m. ławica; cz. ugruntować; rozmyślać.

grunnlag n. podstawa, zasada, grunnlegge cz. zakładać, założyć; ~lse m. założenie; ~r m.

założyciel.

grunnlov m. konstytucja, grunnlonn m. pensja podstawowa, grunnstein m. kamień gruntowy, grunnstoff n. składnik, element, grannstote cz. wpaść na mieliznę, grunntone m. muz. nuta podstawowa.

grunnvann n. woda gruntowa. grunnvoll m. fundament, gruppe m. grupa; ~re seg cz. grupować, grus m. żwir, miał. grustak n. żwirownia, grusom pm. srogi, okrutny; ~het m. okrucieństwo, srogość. grat m. osad, fusy (kawy). grave m. kopalnia; ~arbeider m. górnik; ~-drift m. górnictwo, gry m. brzask, świt; cz. świtać, gryn n. ziarno; (havre-) kasza jęczmienna, krupy, grynt n. chrząkanie; ~e cz. chrząkać. gryte/. garnek.

grode m. urodzaj, zbiory, plon. groft m. rów, kawał; ~e cz. kopać rowy.

Gronland geogr. Grenlandia, gronn pm. zielony; ~aktig pm. zielonkawy.

grennfink m. om. dzwoniec (ptak), gronn lig pm. zielonkawy, gronnmynte m. bot. mięta zielona, gronnsak m. warzywo; ~er Imn. warzywa.

gronnsaksuppe m. zupa warzywna.

gronnsisik m. om. czyż, czyżyk, gronnsape m. mydło delikatne, gront n. zieleń, gross n. dreszcz, ciarka, grosser m. makabryczny film. grot m. kaszka owsiana.

grż pm. szary, siwy. grżdig pm. żarłoczny; ~het m. żarłoczność.

grżsprengt pm. szarawy, posiwiały, bury.

grat m. płacz; ~e cz. płakać.

GT (Det Gamie Testamentet) ST (Stary Testament).

Guatemała geogr. Gwatemala, gubbe m. starzec.

Gud Bóg. gud m. bożek.

gudbam n. chrześniak, (jente) chrześniaczka.

guddom m. bóstwo; ~melig pm.

boski.

gudebilde n. bóstwo, bożek (rzeźba, obraz), gudfar m. ojciec chrzestny, gudfryktig pm. bogobojny, pobożny; ~het m. pobożność, bogobojność.

gudinne m. bogini; kjasrlighetens

bogini miłości, gudmor m. matka chrzestna, gudsbespotte lig pm. bluźnierczy;

lse m. bluźnierstwo. gudstjeneste m. nabożeństwo, gudsonn m. chrześniak, gufs n. podmuch wiatru, powiew, guide m. przewodnik.

Guinea geogr. Gwinea, gul pm. żółty, gulasj m. gulasz, gulerot m./f. patrz gulrot. guli n. złoto; (rikdom) bogactwo, złoto; pm. złoty, gullalder m. złoty wiek. gullbryllup n. złoty ślub. gullgruve m. kopalnia złota, gullig pm. żółtawy, gullmedalje m. złoty medal, gullsmed m. złotnik, gullur n. złoty zegarek.

gulne cz. żółknieć. gulpe cz. wymiotować, zwrócić, zwracać (pokarm), gulrot m./f. bot. marchew, gulsott m. med. żółtaczka. gulv n. podłoga. gulvteppe n. dywan. gulM m. patrz al. gummi m. guma; (dekk) opona, gummistrikk m. gumka (elastyczna).

gunst m. życzliwe usposobienie, życzliwość; ~-bevisning m. przychylność; ~ig pm. życzliwy, sprzyjający.

gurgle cz. płukać gardło, gusten pm. blady, gutt m. chłopiec, chłopak, młodzieniec; ~eaktig pm. chłopięcy.

gutu m./f. wąska dróżka. guvemante m. guwernantka. guvemor m. gubernator, wielkorządca, gyldig pm. ważny; ~het m. ważność, gylf m. rozporek, gyllen pm. złoty, złocisty, gymnas n. gimnazjum, gymnastikk m. gimnastyka, gynekolog m. ginekolog; ~i m. ginekologia; ~isk pm. ginekologiczny.

gynge m. huśtawka; cz. kołysać się. gyngehest m. koń na biegunach, gys n. dreszcz; wzdryganie się; ~e cz. drżeć, wzdrygać się; ~elig pm. straszny, okropny; ~elighet m. zgroza, przerażenie, gyte cz. złożyć ikrę. gytje m. błoto, szlam, muł. gyvel m. bot. janowiec, gi cz. iść, chodzić; (spasere) spacerować, przechadzać się;