27055 Słownik Polsko Norweski 1

tillitsverv 506 timelaerer

tillitsverv n. funkcja. tillitsvotum n. wotum zaufania, tillop n. (til hopp) rozpęd, tilnaermelse m. zbliżenie; przybliżenie; ~svis ps. w przybliżeniu, til overs ps. reszta, tilpas ning m. przystosowanie (się); ~se cz. przystosować (się), dostosować; dopasować, tilreisende m. gość, odwiedzający, tilrettelegge cz. uporządkować. tilrive seg cz. przywłaszczyć sobie, til rop n. krzyk.

tilr^|(de) cz. poradzić; ~delig pm.

poradzający.

tilsagn n. przyrzeczenie, obietnica, zapewnienie.

til sammen ps. razem; całkiem, tilset ning m. domieszka; ~te cz. dodać, dołożyć; (ansette) zatrudnić.

tilsidesette cz. (person) zlekceważyć, pominąć; (forsomme) zaniedbać, tilsikte cz. zamierzać ~t pm. zamierzony, umyślny. tilskrive cz. przypisać, tilskudd n. zasiłek, subwencja, tilskuer m. widz. tilskynde cz. poganiać, ponaglić, popędzać.

tilslag n. (auksjon) przybić na licytacji.

tilslutning m. (bifall) pochwała; (samtykke) pozwolenie, zgoda, tilslore cz. zasłonić, zakryć, tilsnikelse m. wyłudzanie, wyciąganie, tilspisse seg cz. stać się niebezpiecznym, tilstand m. stan, położenie, tilstede pm. obecny, tilstelning m. przyjęcie, zabawa.

tilstrekkelig pm. dostateczny, tilstromning m. przypływ, napływ, tilstote cz. wydarzyć, przytrafić się.

tilstotende pm. przyległy, tilstcl cz. przyznać się; ~else m. przyznanie się (do winy). tilsvar n.jur. odpowiedź pozwanego; ~e cz. odpowiadać; ~ende pm. odpowiadający, tiljsyn n. dozór, nadzór, opieka; komme ~ syne ukazać się. tilsynelatende ps. na pozór; pm. pozorny.

tilsynsmann m. inspektor. tilsynsverge m. kurator, opiekun społeczny.

tilsole cz. błocić, brudzić, tilta cz. zwiększyć, wzmóc, til tak n. (foretagende) przedsięwzięcie; (forholdsregel) regulamin bezpieczeństwa, tiltale cz. (snakke til) mówić do; jur. oskarżać.

tiltalebeslutning m. jur. akt oskarżenia.

tiltalende pm. pociągający, ponętny.

tiltalt pm. jur. oskarżony, tiltre cz. (stilling) objąć stanowisko, zająć stanowisko, tiltrekjke cz. przyciągać, wabić, przynęcić; ~kende pm. ponętny, przyciągający; ~ning m. przyciąganie, tiltro m. zaufanie, ufność. tilvant pm. przyzwyczajony, przywykły. tilvekst m. przyrost. tilvaerelse m. byt, egzystencja, time m. godzina; (undervisning) lekcja.

timelaerer m. nauczyciel angażowany na godziny (nie mający stałego etatu), timelonn m. stawka godzinowa, płaca na godziny, timeplan m. plan lekcji, rozkład lekcji.

timesvis ps. godzinami, tind m. (fjell-) szczyt, wierzchołek, tindebestiger m. alpinista, tindre cz. iskrzyć się, zabłysnąć, tine cz. topnieć, odmarzać. ting m. rzecz, tinghus n. gmach sądu. tinglese cz. patrz tinglyse. tinglyse cz. jur. rejestrować, wpisać do ksąg wieczystych, tinglysingsdommer m. jur. wyższy urzędnik notarialno-hipoteczny. tinktur m. tynktura, roztwór, tinn n. (metali) cyna. tinning m. anat. skroń, tippe cz. (gi drikkepenger) dać napiwek; (gjette) zgadywać. tippolde|far m. prapradziadek; ~mor m. praprababka, tips n. patrz drikkepenger. tirade tri. tyrada, tirre cz. drażnić, prowokować, tirsdag m. wtorek, tispe/. zoo/, suka. tistel m. bot. oset. titan m. tytan; chem. tytan; ~isk pm. tytaniczny; chem. tytanowy, titel m. patrz tittel. titt m. zerknięcie, rzut oka; n. świergotanie; ps. często, titte cz. zaglądać, zerkać, tittel m. tytuł, napis, tittelblad ti. strona tytułowa, titulere cz. tytułować, tiur m. om. głuszec, tiir n. dekada, tja ps. no cóż. tjeld m. om. ostrygojad.

tjene cz. służyć; (fortjene) zasłużyć; ~ penger zarabiać pieniądze; ~r m. sługa, służący, tjenerskap n. służba domowa, tjeneste m. służba; przysługa, tjenestebolig m. mieszkanie sużbowe.

tjenestefeil m. niedopatrzenie służbowe, gafa urzędnicza, tjenesteforbrytelse m. przestępstwo służbowe, tjenesteforseelse m. niedopatrzenie służbowe, tjenesteforsommelse m. zaniedbanie obowiązków służbowych, tjenesteleilighet m. patrz tjenestebolig. tjenestemann m. urzędnik, tjenestepike m. służąca, tjenestereise m. wyjazd służbowy, tjenstlig pm. służbowy, tjem n. staw, jeziorko, tjor n. pęta; ~e cz. spętać, tjue num. dwadzieścia; ~nde num. dwudziesty, tjukk pm. patrz tykk. tjuv m. patrz tyv. tjaere m. smoła; cz. smolić, tjonnaks n. bot. rdestnica. to num. dwa.

toalett n. toaleta; ustęp, W.C. toalettbord n. toaleta (stolik), toalettpapir n. papier toaletowy, toast m. grzanka, bułka przypiekana, tobakk m. tytoń, tabaka, toddi m. poncz. toeggelt pm. dwujajowy; ~de tvillinger Imtt. bliźnięta dwujajowe.

tofeltsvei m. droga o dwu przeciwnych pasach ruchu.