gjenopprette 348 glass
gjenopprette cz. przywrócić; ponownie ustanowić; ~lse m. odbudowa; przywrócenie, gjenoppta cz. podjąć na nowo. gjenpart m. kopia, duplikat, gjenreise cz. odbudować, gjensidig pm. wzajemny, obopólny, gjenskinn n. odblask, gjenspeile cz. odzwierciedlać, odbijać się w lustrze, gjenstand m. przedmiot, rzecz, obiekt.
gjenstridig pm. uparty, gjensyn n. ponowne zobaczenie się; pa ~! do zobaczenia! gjenta cz. powtórzyć; ~gelse m. powtórzenie
/ r>J tte ganger
niejednokrotnie, wielokrotnie, wiele razy.
gjenvelge cz. wybrać ponownie. gjenvinne cz. odzyskać, zdobyć ponownie.
gjerde n. płot, zagroda; ~ inn cz. ogrodzić.
gjerdesmett m. om. strzyżyk, gjeme ps. chętnie, z przyjemnością; jeg vil(le) ~ ja bym chętnie, gjeming m. czyn, postępek, uczynek.
gjerrig pm. chciwy, skąpy; ~het m. chciwość, skąpość, gjesp n. ziewanie; ~e cz. ziewać, gjest m. gość, wizytor; ~e cz. odwiedzić, złożyć wizytę, gjestbok m. księga gości, gjestfri pm. gościnny; ~het m. gościnność, gjete cz. paść, pasać, gjeter m. pasterz, pastuch; saue~ pasterz owiec.
gjetjning m. przypuszczenie, domysły; ~te cz. domyślać się, przypuszczać; zgadywać.
gjćer m. drożdże; i ~e knowanie; ~ing m. fermentacja, gjaete cz. patrz gjete. gjo cz. szczekać, gjode cz. użyźnić ziemię, gjodsiel m. agr. nawóz; kunst~el m. nawóz sztuczny; ~le cz. agr. nawozić, użyźniać, gjogl m. kuglarstwo; ~e cz. żonglować; ~er m. kuglarz, żongler.
gjok m. om. kukułka. gjokalv m. tuczony cielak, gjon n. żart; drive ~ żartować; kpić, drwić.
gjone cz. (spoke med) żartować; (gjorre narr av) drwić, kpić. gjore cz. robić, czynić; ~ godt dobrze czynić; hva ~ du? co robisz?; ~ vondt sprawić ból; det ~ vondt to boli; ha noe I ~ mieć coś do zrobienia, gjoremal n. obowiązek, powinność.
gjerlig pm. wykonalny, możliwy, gjorme m. błoto, muł; ~t pm. błotnisty.
glad pm. zadowolony, radosny, szczęśliwy
/ ^ elig ps. radośnie, gladiator m. gladiator, glamme cz. szczekać, ujadać, glane cz. wlepić wzrok, zapatrzyć się.
glans m. wspaniałość, okazałość; glanc; blask; (pa toy) połysk; (politur) blask, politura; anat. żołądź.
glansbilde n. obraz lśniący, glanslos pm. bez blasku, matowy, glasere cz. glazurować; lukrować, glasial pm. lodowcowy, glass n. szkło; (drikke-) szklanka; (syltetoy) słoik; et ~ vann szklanka wody.
glass- pm. szklany, glassaktig pm. szklisty, glasskap n. gablotka, glassklar pm. przezroczysty, przejrzysty; czysty, kryształowy (o wodzie); ~het m. przezroczystość, przejrzystość; czystość, kryształowość (wody), glassmaleri n. malarstwo na szkle, glassmester m. szklarz, glassrute n. szyba okienna. glassverk n. huta szklą, glassal m. zool. młody węgorz, patrz też al.
glasur m. glazura; lukier, glatt pm. gładki; (som man glir pa) śliski; ps. gładko; ślisko; łatwo, glattis m. gołoledź, ślizgawica, glattskate m. zool. ryba z rodzaju rai.
glaukom n. med. glaukoma, jaskra, glede m. radość, szczęście, uciecha; cz. radować (się), zadowolić, cieszyć (się); ~lig pm. przyjemny, radosny; ~lig Jul! wesołych Świąt Bożego Narodzenia. glem|me cz. zapomnieć, zapominać; ~sel m. zapomnienie, niepamięć; ~sk, ~som pm. niepomny, mający krótką pamięć; ~somhet m. zapominanie, glente m. om. kania, gli m. ślizganie; cz. pośliznąć się; ślizgać się; fi pi ~ zrobić posunięcie.
glidejflukt m. szybowanie; ~fly n. szybowiec.
glidelis ot. (klaer) zamek błyskawiczny.
glideskala m. skala ruchoma. glim|re cz. błyskać, świecić się; ~rende pm. błyszczący, lśniący; świetny; ~t n. przebłysk; (flyktig blikk) dostrzeżenie; (lyn) błysk;
~te cz. błyskać, glinse cz. świecić, glipp m. chybienie, przeoczenie; gi ~ av chybić; przeoczyć; ~e cz. chybić, nie udać się; (med oynene) mrugać.
glis n. szczerzenie zębów; ~e cz. szczerzyć zęby. glissen pm. cienki, rzadki, nie gęsty.
glitr|e cz. iskrzyć się, połyskiwać; ~ing ot. blask, połysk, glo m. (Imn. glor) żarzący się węgiel; cz. gapić się; zapatrzyć się. global pm. globalny, światowy, globulin ot. chem. globulina, globus m. globus, gloende pm. rozpalony do czerwoności, glorete pm. jaskrawy, glorie m. cześć, chluba, sława, glosę ot. wyraz, słowo, glosebok ot. notatnik, gloseforrikd n. słownik, słownictwo, glugge/. dziura, otwór, glukose m. chem. glukoza, glupsk pm. żarłoczny; ~het ot. żarłoczność, gluten ot. chem. gluten, glutinos pm. kleisty, lepki, glykol ot. chem. glikol, glyserin m. gliceryna, glysin ot. chem. glicyna, glod ot. żar; fig. zapał, namiętność; ~e cz. jarzyć, żarzyć się; iskrzyć się.
glogg pm. bystry, przemyślny, zdolny.
glott n. rzut oka; otwór; pk ~ uchylony (o drzwiach), gnage cz. gryźć, ogryzać; (ved gnidning) obcierać; ~r m. zool. gryzoń.