Słownik Polsko Norweski4

Słownik Polsko Norweski4



gjenopprette 348 glass

gjenopprette cz. przywrócić; ponownie ustanowić; ~lse m. odbudowa; przywrócenie, gjenoppta cz. podjąć na nowo. gjenpart m. kopia, duplikat, gjenreise cz. odbudować, gjensidig pm. wzajemny, obopólny, gjenskinn n. odblask, gjenspeile cz. odzwierciedlać, odbijać się w lustrze, gjenstand m. przedmiot, rzecz, obiekt.

gjenstridig pm. uparty, gjensyn n. ponowne zobaczenie się; pa ~! do zobaczenia! gjenta cz. powtórzyć; ~gelse m. powtórzenie

/ r>J tte ganger

niejednokrotnie, wielokrotnie, wiele razy.

gjenvelge cz. wybrać ponownie. gjenvinne cz. odzyskać, zdobyć ponownie.

gjerde n. płot, zagroda; ~ inn cz. ogrodzić.

gjerdesmett m. om. strzyżyk, gjeme ps. chętnie, z przyjemnością; jeg vil(le) ~ ja bym chętnie, gjeming m. czyn, postępek, uczynek.

gjerrig pm. chciwy, skąpy; ~het m. chciwość, skąpość, gjesp n. ziewanie; ~e cz. ziewać, gjest m. gość, wizytor; ~e cz. odwiedzić, złożyć wizytę, gjestbok m. księga gości, gjestfri pm. gościnny; ~het m. gościnność, gjete cz. paść, pasać, gjeter m. pasterz, pastuch; saue~ pasterz owiec.

gjetjning m. przypuszczenie, domysły; ~te cz. domyślać się, przypuszczać; zgadywać.

gjćer m. drożdże; i ~e knowanie; ~ing m. fermentacja, gjaete cz. patrz gjete. gjo cz. szczekać, gjode cz. użyźnić ziemię, gjodsiel m. agr. nawóz; kunst~el m. nawóz sztuczny; ~le cz. agr. nawozić, użyźniać, gjogl m. kuglarstwo; ~e cz. żonglować; ~er m. kuglarz, żongler.

gjok m. om. kukułka. gjokalv m. tuczony cielak, gjon n. żart; drive ~ żartować; kpić, drwić.

gjone cz. (spoke med) żartować; (gjorre narr av) drwić, kpić. gjore cz. robić, czynić; ~ godt dobrze czynić; hva ~ du? co robisz?; ~ vondt sprawić ból; det ~ vondt to boli; ha noe I ~ mieć coś do zrobienia, gjoremal n. obowiązek, powinność.

gjerlig pm. wykonalny, możliwy, gjorme m. błoto, muł; ~t pm. błotnisty.

glad pm. zadowolony, radosny, szczęśliwy

/ ^ elig ps. radośnie, gladiator m. gladiator, glamme cz. szczekać, ujadać, glane cz. wlepić wzrok, zapatrzyć się.

glans m. wspaniałość, okazałość; glanc; blask; (pa toy) połysk; (politur) blask, politura; anat. żołądź.

glansbilde n. obraz lśniący, glanslos pm. bez blasku, matowy, glasere cz. glazurować; lukrować, glasial pm. lodowcowy, glass n. szkło; (drikke-) szklanka; (syltetoy) słoik; et ~ vann szklanka wody.

glass- pm. szklany, glassaktig pm. szklisty, glasskap n. gablotka, glassklar pm. przezroczysty, przejrzysty; czysty, kryształowy (o wodzie); ~het m. przezroczystość, przejrzystość; czystość, kryształowość (wody), glassmaleri n. malarstwo na szkle, glassmester m. szklarz, glassrute n. szyba okienna. glassverk n. huta szklą, glassal m. zool. młody węgorz, patrz też al.

glasur m. glazura; lukier, glatt pm. gładki; (som man glir pa) śliski; ps. gładko; ślisko; łatwo, glattis m. gołoledź, ślizgawica, glattskate m. zool. ryba z rodzaju rai.

glaukom n. med. glaukoma, jaskra, glede m. radość, szczęście, uciecha; cz. radować (się), zadowolić, cieszyć (się); ~lig pm. przyjemny, radosny; ~lig Jul! wesołych Świąt Bożego Narodzenia. glem|me cz. zapomnieć, zapominać; ~sel m. zapomnienie, niepamięć; ~sk, ~som pm. niepomny, mający krótką pamięć; ~somhet m. zapominanie, glente m. om. kania, gli m. ślizganie; cz. pośliznąć się; ślizgać się; fi pi ~ zrobić posunięcie.

glidejflukt m. szybowanie; ~fly n. szybowiec.

glidelis ot. (klaer) zamek błyskawiczny.

glideskala m. skala ruchoma. glim|re cz. błyskać, świecić się; ~rende pm. błyszczący, lśniący; świetny; ~t n. przebłysk; (flyktig blikk) dostrzeżenie; (lyn) błysk;

~te cz. błyskać, glinse cz. świecić, glipp m. chybienie, przeoczenie; gi ~ av chybić; przeoczyć; ~e cz. chybić, nie udać się; (med oynene) mrugać.

glis n. szczerzenie zębów; ~e cz. szczerzyć zęby. glissen pm. cienki, rzadki, nie gęsty.

glitr|e cz. iskrzyć się, połyskiwać; ~ing ot. blask, połysk, glo m. (Imn. glor) żarzący się węgiel; cz. gapić się; zapatrzyć się. global pm. globalny, światowy, globulin ot. chem. globulina, globus m. globus, gloende pm. rozpalony do czerwoności, glorete pm. jaskrawy, glorie m. cześć, chluba, sława, glosę ot. wyraz, słowo, glosebok ot. notatnik, gloseforrikd n. słownik, słownictwo, glugge/. dziura, otwór, glukose m. chem. glukoza, glupsk pm. żarłoczny; ~het ot. żarłoczność, gluten ot. chem. gluten, glutinos pm. kleisty, lepki, glykol ot. chem. glikol, glyserin m. gliceryna, glysin ot. chem. glicyna, glod ot. żar; fig. zapał, namiętność; ~e cz. jarzyć, żarzyć się; iskrzyć się.

glogg pm. bystry, przemyślny, zdolny.

glott n. rzut oka; otwór; pk ~ uchylony (o drzwiach), gnage cz. gryźć, ogryzać; (ved gnidning) obcierać; ~r m. zool. gryzoń.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Słownik Polsko Norweski 3 plyndre 446 porselen plyndr e cz. plądrować, łupić, rabować; ~ing m.
67696 Słownik Polsko Norweski7 iniwilge 374 investere innvilge cz. przyzwalać; przyznać, udzie
71868 Słownik Polsko Norweski8 bevitne 296 bisettelse bevitne cz. zeznawać, zaświadczyć; ~lse
73981 Słownik Polsko Norweski5 dimittere 310 do dimittere cz. zwolnić, odprawić (pracownika);
87284 Słownik Polsko Norweski!6 omgi 432 onde omgi cz. otoczyć; ~velse m. otoczenie. omgjengeli
83171 Słownik Polsko Norweski6 bekk 292 benkljer - tgjore cz. oznajmić, obwieścić; ~tskap n. z
48153 Słownik Polsko Norweski1 ettergi 322 eventyr etterjgi cz. odpuścić, przebaczyć, darować
53686 Słownik Polsko Norweski!8 oppvigle 436 orkan oppvigle cz. zachęcać do buntu; agitować; ~r
51114 Słownik Polsko Norweski1 brolegge 302 brystyęm broleglge cz. brukować (drogę); ~ger m. b
Słownik Polsko Norweski7 krenke 394 kryddemellik krenke cz. złamać słowo/prawo; (en) obrazić,
Słownik Polsko Norweski 1 leve 402 likvid leve cz. żyć; ~ lenge żyć długo; lenge ~! niech (nam)
Słownik Polsko Norweski 5 manę 410 marked manę cz. zaklinać, czarować, maner m. maniery,
Słownik Polsko Norweski 6 matrikulere 412 megalomani matrikulejre cz. rejestrować; ~ring m. rej
Słownik Polsko Norweski#4 SI 470 sindig si cz. powiedzieć, mówić, rzec; z. patrz sin; ~ fra pow
63776 Słownik Polsko Norweski5 gni 350 gras gni cz. trzeć, wycierać; ~dning m. wcieranie, tarc

więcej podobnych podstron