83171 Słownik Polsko Norweski6

bekk 292 benkljer

- tgjore cz. oznajmić, obwieścić; ~tskap n. znajomość, bekk m. strumyk, bekkasin m. om. bekas, bekken n. med. miednica; Imn. muz. cymbały.

beklage cz. żałować; (~ seg over)

użalać się; ~lig pm. przykry, godny pożałowania; ps. przykro; ~lse m. żal, przykrość, smutek, bekledning m. oblicowanie. bekost|e cz. wypłacić koszta; ~ning m. wydatek, koszt; pi min ~ning moim kosztem, bekranse cz. ułożyć wiązankę (na grobie).

bekrefte cz. potwierdzić; (bevitne) zaświadczyć, poświadczyć; ~lse m. potwierdzenie, zatwierdzenie, umocnienie; ~nde pm. potwierdzający, twierdzący, potakujący.

bekvem pm. dogodny; (makelig) wygodny; ~melighet m. wygoda, komfort, dogodność, bekymrje cz. martwić się, kłopotać, niepokoić; ~ e seg for martwić się o; ~ e seg om troszczyć się; ~et pm. zmartwiony, zatroskany, zaniepokojony, zakłopotany; ~ing m. troska, zmartwienie, belaste cz. obciążyć, obarczyć; merk. zapisać na dług, obciążyć; ~ning m. ciężar, belegg n. pokrycie; (pa tunga) puszek; (bevis) dowód; ~e cz. pokryć, nakryć, beleilig pm. dogodny, beleirie cz. oblegać; ~ing m. oblężenie.

belg m. bot. łupina orzecha; (bl£se-) miech, miechy.

Belgia Belgia.

belgiier m. Belg; (Winne) Belgijka; ~sk pm. belgijski, beliggen de pm. położony, leżący; ~het m. położenie, belte n. pas, pasek, beltedyr n. zool. pancernik. belys|e cz. rozjaśnić, oświecić; ~ning m. rozjaśnienie, oświecenie, iluminacja, belaere cz. pouczać, nauczać; ~nde pm. pouczający, belonn e cz. nagradzać, wynagradzać; ~ing m. nagroda, zapłata, wynagrodzenie, belop n. kwota, suma; ~e seg til cz. wynosić, sięgać sumy. bemanne cz. ludźmi osadzić, bemektige seg cz. zająć, zdobyć (w brutalny sposób). bemerk|e zauważyć, spostrzec, zrobić uwagę; ~elsesverdig pm. godny uwagi, szczególny, znaczny, wyróżniający się; ~ning m. uwaga, obserwacja, spostrzeżenie.

bemyndige cz. upoważnić; ~lse m. uprawnienie, upoważnienie, ben n. kość; (om lem) noga, patrz też bein; sta pś ett ~ stać na jednej nodze;/ras. sta med det ene ~et i graven stać jedną nogą w grobie, być jedną nogą na tamtym świecie.

bendelbśnd n. taśma, tasiemka, bendelorm m. zool. tasiemiec, soli ter.

benediktiner m. benedyktyn, bengal i n. język bengalski; ~sk pm. bengalski.

benekte cz. przeczyć, zapierać się, odmówić, zaprzeczyć; ~nde pm. przeczący, odmowny, benk m. ławka, ława. benklaer Imn. spodnie.

benmel n. mączka kostna, bensin m. benzyna, paliwo; blyfri ~ benzyna bezołowiowa, bensinstasjon m. stacja benzynowa.

benytte cz. użyć; zrobić użytek z czegoś; ~lse m. użytek, używalność, używanie, ben&d e cz. darować karę; ~ning m. darowanie, amnestia, odpuszczenie.

beordre cz. zarządzać, kierować, rozkazać, kazać, beplante cz. zasadzić, beredje cz. przygotować; --skąp m. (n.) gotowość.

beregn|e cz. obliczać, kalkulować; ~e seg cz. policzyć; ~ende pm. obliczony, policzony; ~ing m. obliczenie, wyrachowanie, kalkulacja, rachuba, beretjning m. relacja, raport, sprawozdanie; opowiadanie; ~te cz. składać raport, zawiadomić; opowiadać.

berettige cz. upoważnić; ~lse m. prawo, uprawnienie, słuszność, racja; ~t pm. uprawniony; ~t til pm. upoważniony do. berg n. pagórek, górka, bergart m. rodzaj kamienia, minerału.

berge cz. wybawić, uratować, ocalić, zbawić.

bergelonn m. wynagrodzenie za ocalenie (mienia), berging m. ocalenie, uratowanie, bergingskompani n. ocalenie spółki.

bergkloft m. łup. berglendt pm. górzysty, górski. Bergprekenen Kazanie na Górze. bergverk n. kopalnia. bergverksdrift m. górnictwo.

berike cz. wzbogacić, beriktige cz. poprawić; ~lse m. poprawienie.

Berlin Berlin, berme m. szumowiny, berolige cz. łagodzić, uspokajać, koić; ~nde pm. uspokojony; ~nde middel n. środek uspokajający, uśmierzający.

beruse cz. upoić, spoić, odurzyć; ~lse m. upojenie, odurzenie; ~t pm. upojony, spojony, pijany, odurzony.

beryktet pm. haniebny, o złej reputacji, o złym imieniu, berom me cz. wysławiać, wychwalać; ~melse m. sława; (ros) pochwała; ~t pm. sławny, znany.

berorje cz. dotykać, tknąć; (ramme) oddziaływać, działać na. berove cz. pozbawić, besatt pm. opętany, bese cz. przeglądać, besegle cz. pieczętować, przypieczętować, zatwierdzić, beseire cz. pokonać, zwalczyć, podbić, zawojować, zdobyć, besetning m. (fe) inwentarz żywy; (pa klaer) obszycie; mil. garnizon, załoga; mar. załoga okrętowa, besette cz. (land) zająć; (post) wypełniać; (av demon) opętać, besindig pm. spokojny, besinnelse m. panowanie nad sobą.

besinne seg cz. zmienić pogląd, zapanować nad sobą. besitte cz. posiadać; ~lse m. posiadanie, władanie; kolonia; ~lser Imn. (land) przynależności, besjele cz. ożywić, besk pm. cierpki.