53686 Słownik Polsko Norweski!8

oppvigle 436 orkan

oppvigle cz. zachęcać do buntu; agitować; ~r m. buntownik; agitator, demagog; ~ri n. buntowanie.

oppvis e cz. pokazać; ~ning m. pokaz.

oppove cz. wyćwiczyć, oppś pi. & ps. na (czymś, kimś); na (coś, kogoś); ~ bordet na stole. opti|ker m. optyk; ~kk m. optyka. optimis|me m. optymizm; ~t m. optymista; ~tisk pm. optymistyczny, or m. bot. olcha, orakel n. wyrocznia, orangutang m. zool. orangutan, oransje m. kolor pomarańczowy, oranż.

oratorisk pm. krasomówczy, oratorium n. muz. oratorium, ord n. słowo, wyraz, ordbok m. słownik; tospriklig ~ słownik dwujęzyczny, ordboksforfatter m. leksykograf, orddannelse m. słowotwórstwo. orden m. porządek, szyk; (aerestegn) order; det er i ~ w porządku.

ordensmann m. uporządkowany człowiek; (p3 skole) dyżurny, ordensmenneske n. patrz ordensmann.

ordentlig pm. (som er i orden) porządny, składny; ps. porządnie; (veldig) bardzo, ordforrśd n. słownictwo, ordforer m. przewodniczący; (i bykommune) burmistrz, ordgyter m. gaduła; ~i n. gadatliwość, wielomówność. ordholden pm. godny zaufania, wiarygodny.

ordin|asjon m. relig. święcenie, wyświęcanie; ~ere cz. wyświęcać.

ordinjer pm. zwyczajny, pospolity, prosty.

ordklasse m. część mowy. ordklover m. drobiazgowy człowiek.

ordknapp pm. małomówny; ~het m. małomówność. ordlegge: cz. ~ seg forsiktig uważać na to co się mówi. ordliste n. słowniczek, ordn e cz. uporządkować; ~ing m. porządek.

ordonnans m. mil. ordynans. ordre m. rozkaz; zamówienie;

^ giver m. zleceniodawca, ordrett pm. dosłowny, ordskifte n. debata, dyskusja, ordspill n. gra słów. ordsprak n. przysłowie, ordstyrer m. przewodniczący, ordtak n. przysłowie, powiedzenie, oretre rt. bot. olcha, orfisk pm. orficki, organ n. organ, narząd. organi|sasjon m. organizacja; ~sator m. organizator; ~sere cz. organizować, organisk pm. organiczny, organisme m. organizm; ustrój, organist m. organista, orgasme m. orgazm, orgel n. muz. organ, orgie m. orgia, orientalsk pm. wschodni.

Orienten m. (Bliski) Wschód, oriente re cz. informować, orientować; ~ring m. orientacja, original m. oryginał, pierwowzór, autentyk; pm. autentyczny, oryginalny.

Orion astr. Orion, orkan m. orkan.

orkę cz. (greie) zdołać, dać radę; (holde ut) znosić, orkester u. muz. orkiestra, orkidć m. bot. orchidea, storczyk, orm m. zoo/, (slange) wąż; robak, ormegress n. bot. paproć, ornament n. ornament; ~ere cz. ozdobić, (u)dekorować; ~ering m. ornamentacja, zdobnictwo; ~ikk m. ornamentacja, ornitolog m. ornitolog; ~i m. ornitologia; ~isk pm. ornitologiczny.

orrje m. om. cietrzew; ~fugl m. om. cietrzew.

ortodoks pm. prawosławny; prawowierny; ~i m. ortodoksja, prawowiemość. ortografi m. ortografia; ~sk pm. ortograficzny, ortoped m. ortopeda; ~i m. ortropedia; ~isk pm. ortopedyczny.

os m. (royk) dym; n. (elve-) ujście, ose cz. (lukte sterk) śmierdzieć, cuchnąć; (royke) kopcić, osean n. ocean. oskula|sjon m. mat. styczność;

~ere cz. mat. stykać się. osmium n. chem. osm (pierwiastek), osmose rn. chem. osmoza, osp m. bot. osika, oss z. (od vi) nas; nami; de forsvarer ~ oni nas bronią; mellom ~ sagt mówiąc między nami. ost m. ser. ostekake m. sernik, ostrakisme m. ostracyzm. osv. (og sk videre) itd. (i tak dalej), oter m. zoo/, wydra, otte m. (frykt) strach, bojaźń. ottoman m. otomana.

outsider m. autsajder.

l.    oval m. owal.

II. oval pm. owalny. ovarial pm. jajnikowy. ovarium n. anat. jajnik. ovasjon m. owacja. ovenfor ps. nad, ponad. ovenfra ps. z góry. oven nevnt, ~stiende pm. wyżej wymieniony.

ovenp& pi. na górze; (i etasjen over) piętro wyżej. over pi. na, nad, ponad; przez, poprzez; (tvers ~) po drugiej stronie; (utover) ponad; ps. (om klokkesłett) po. overall m. kombinezon (dla robotnika). overalt ps. wszędzie. overanstrenjge seg cz. przepracować się; ~gelse m. przepracowanie. overbefolk|et pm. przeludniony; ~ning m. przeludnienie. overbevis e cz. przekonać; ~ning

m.    przekonanie; ~t pm. przekonany.

overblikk n. przegląd; (utsikt) widok.

over bord ps. za burtę. overbringe cz. doręczyć. overby cz. przelicytować. overbaeren de pm. pobłażliwy; ~het m. pobłażanie. overdel m. górna część. overdra cz. przekazać; (myndighet) wydelegować. overdreven pm. przesadny. overdrive cz. przesadzać; ~lse m. przesada.

overdove cz. zagłuszyć. overdadig pm. zbytkowny, wystawny; ~het m. przepych, wystawność.