krenke 394 kryddemellik
krenke cz. złamać słowo/prawo; (en) obrazić, zranić; ~lse m. złamanie słowa/prawa, niedotrzymanie obietnicy; zniewaga, obraza, krenkende pm. obrażający, krepp m. krepa, kreps m. zoo/, rak rzeczny, kresen pm. wybredny, kresol m. chem. krezol.
Kreta Kreta, kretiner m. kretyn, kretong m. kreton. krets m. koło, kółko; (distrikt) obwód, okręg; ~~e cz. okrążyć, otoczyć.
kreve cz. żądać, domagać się. krevende pm. wymagający, krig m. wojna; ~er m. wojownik; ~ersk pm. wojowniczy, kriminal;- pm. zbrodniczy, kryminalny; ~politi n. policja kryminalna; ~itet m. przestępczość, kriminell m. zbrodniarz, przestępca; pm. przestępczy, zbrodniczy.
kriminolog m. kryminolog; ~i m. kryminologia.
kringkastje cz. nada(wa)ć (przez radio), transmitować; ~ing m. radiofonia.
kringle m. kulin. precel, obwarzanek, krinoline m. krynolina, krise m. kryzys, kristelig pm. chrześcijański, kristen m. chrześcijanin, (kvinne) chrześcijanka; pm. chrześcijański; ~dom m. chrześcijaństwo. Kristian Krystian.
Kristi blodsdrśpe m. bot. fuksja. Kristi himmelfart m. Wniebowstąpienie.
Kristine Krystyna, kristne cz. nawracać na wiarę chrześcijańską.
Kristoffer Krzysztof, kristtom m. bot. ostrokrzew. Kristus Chrystus, kriti ker m. krytyk; (anmelder) recenzent; -kk m. krytyka, krytycyzm; ~sere cz. krytykować; ~sk pm. krytyczny, kritt n. kreda; ~e cz. pisać kredą, kro m. zajazd, gospoda, karczma. Kroat m. Chorwat.
Kroatia Chorwacja, kroatisk pm. chorwacki, krok m. (hjome) róg; (jern-) hak, haczyk.
krokket m. krokiet (gra), krokodille m. zool. krokodyl, kromatisk pm. chromatyczny, kromosom ti. biol. chromosom, krone m. korona; cz. koronować, kronikk m. kronika, kroning m. koronacja, kronologi m. chronologia; ~sk pm. chronologiczny.
kronprins m. książę koronowany, kropp m. ciało.
kroppsarbeid n. praca fizyczna, krukke m. dzban, krum pm. zagięty; ~~me cz. zaginać; —ming m. zaginanie, krumtapp m. korba, krupp m. med. krup, dławiec; falsk ~ krup rzekomy, pseudokrup. krus n. kufel, krusifiks n. krucyfiks, krutt n. proch.
kry pm. dumny, pyszny; cz. roić się. krybbe m. żłób, żłobek, kryd der n. przyprawa; ~deri n. przyprawa.
kryddemellik m. bot. goździk (korzenny).
krydre cz. przyprawiać (do smaku).
krykke ot. kula (kulawego), krykkje m. om. mewa trzypalcowa. krympe cz. kurczyć (się), krypdyr n. zool. płaz, gad. krypę cz. pełzać; fig. płaszczyć się. krypskytter ot. kłusownik, krysantemum ot. bot. chryzantema, krysning ot. krzyżowanie, kryss n. krzyż(yk); (vei-) skrzyżowanie dróg; ~e cz. (s)krzyżować e bena krzyżować nogi; ~e to ulike raser krzyżować dwie różne rasy. krysser m. mar. krążownik, kryssforhar n. indagowanie, śledztwo.
kryssord n. krzyżówka, krystall n. kryształ; ~~isere cz. krystalizować.
krokle m. zool. stynka (ryba), kroił m. lok, kędzior; ~e cz. fałdować (się); --et pm. kędzierzawy; fałdowany, krolltang m. lokówka do włosów, kronikę m. kronika, kropling m. kaleka, krotter n. bydło, krdke m. om. wrona; kruk. kris m. om. wole (ptaka), ku/. zool. (Imn. kyr) krowa.
Kuba Kuba.
kuban|er m. Kubańczyk; ~sk pm. kubański, kubbe m. kłoda, kube m. (bi-) ul; mat. sześcian, kubein n. drąg żelazny, kubikkinnhold n. kubatura, objętość.
kubikkmeter w. metr sześcienny, kubikkrot m. pierwiastek sześcienny.
kue cz. podbić, nastraszyć, kuguar m. zool. kuguar. kujon m. tchórz, kul m. guz.
kulde m. zimno, chłód, kuldegysning m. dreszcz, kule m. kula; gałka; (gevaer-) kula, pocisk.
kulelager m. łożysko kulkowe, kulepenn m. długopis, kuleramme m. liczydło, kulinarisk pm. kulinarny, kucharski.
kuling m. wicher, wichura, kulisse m. teatr, kulisy, kuli n. (fugler) stado (ptaków); (tre-) węgiel drzewny; (stein-) węgiel kamienny, kullboks m. wiadro na węgle. kullgruve m. kopalnia węgla, kullkaste cz. przewrócić, kullos m. chem. czad. kullstoff n. pył węglowy. kullsvart pm. czarny jak węgiel, kullsyre m. chem. kwas węglany, kulminere cz. dojść do punktu kulminacyjnego kult m. kult.
kultivere cz. uprawiać, kształcić, kultur ot. kultura, kulturell pm. kulturalny, kultus ot. kult. kulor ot. ostry kolor; ~t pm. kolorowy.
kum ot. zbiornik (wody), kummerlig pm. nędzny, biedny. kumulativ pm. kumulacyjny, kun ps. patrz bare. kunde ot. klient, kunne cz. móc, być w stanie, kunngjore cz. oznajmić, kunnskap ot. wiedza, znajomość, kunst ot. sztuka; (knep) sztuczka, kunstig pm. sztuczny.