Słownik Polsko Norweski$3

stevning 490 stoiker

stevning m. jur. pozew, nakaz stawiennictwa, steward m. steward, sti m. ścieżka, dróżka; (pa oyet) jęczmień na oku. stibium n. antymon (minerał), stifte cz. przypiąć; (grunnlegge) założyć; (gjeld) zaciągnąć dług;

lse m. założenie, stigbrett n. pomost, stigbeyle m. strzemię, stige m. drabina; cz. podnosić się; wzrastać.

stigma n. piętno, stygmat; ~tisere cz. piętnować.

stigning m. wzrost, podwyżka; (pa vei) pochyłość, stikk n. (av insekt) ukłucie, użądlenie, ukąszenie; ~e cz. (med noe spisst) ukłuć; (insekt) użądlić; ukąsić.

stikkelsbaer n. bot. agrest, stikk-kontakt m. elektr. kontakt, gniazdko elektryczne, stikkord n. hasło, stil m. styl; (skole-) wypracowanie, stilart m. styl. stilett m. sztylet, stile til cz. zwrócić się do. stilig pm. stylowy; elegancki, stilisere cz. konwencjonalizować. stilist tti. stylista, stilk m. łodyga, trzonek, stillas n. rusztowanie, stille pm. cichy, spokojny; cz. łagodzić, uśmierzać, stilleben u. martwa natura. Stillehavet Ocean Spokojny, Pacyfik.

stillferdig pm. spokojny, cichy, stillhet m. spokój, cisza, stilling m. stanowisko, położenie, stillstand m. zastój, zatrzymanie, stagnacja.

stilltiende pm. niewypowiedziany, stilne cz. uciszyć, umilknąć, stim m. (fiske-) ławica, stimle sammen cz. gromadzić się tłumnie.

stimul ans m. bodziec, środek pobudzający; ~ere cz. pobudzać, ożywiać; ~ering m. pobudzenie, sting n. ścieg, szew; (stikkende smerte i brystet) ukłucie, kłucie, stinkdyr n. zoo/, skunks. stinke cz. śmierdzieć, cuchnąć, stipend n. stypendium; ~iat m. stypendysta; ~ium n. stypendium.

stipulere cz. wyliczyć, kalkulować, stirre cz. gapić się, wpatrywać się, wlepić wzrok.

stiv pm. sztywny, odrętwiały; ~e cz. sztywnieć.

stivelse m. krochmal, skrobia. stivkrampe m. med. tężec. stivne cz. sztywnieć, zdrętwieć, stjele cz. kraść, ukraść, stjeme m. gwiazda, stjemebilde n. konstelacja, gwiazdozbiór.

stjemeblom m. bot. gwiazdnica. stjemeskudd n. gwiazda spadająca.

stjemetyder m. astrolog, stjert m. zool. ogon ptasi, stjertand m. om. rożeniec (kaczka), stk. n. patrz stykk. stoff n. (toy) materiał; (substans) materia, substancja; narkotyk, stoffmisbruk n. nałóg, narkomania; ~er m. nałogowiec, narkoman.

stoffskifte n. metabolizm, przemiana materii. stoi|ker m. stoik; ~sisme m.filos. stoicyzm; ~sk pm. stoicki.

, lar

stokk

491

:>traks

stokk m. (spaser-) laska, kij; ~ dov głuchy jak pień. stokkand m. om. kaczka krzyżówka (samiec), stokkfisk m. zool. sztokfisz, stokkrose m. bot. malwa, stoi m. krzesło, stolben n. noga od krzesła, stole (pa) cz. polegać (na), mieć zaufanie, ufać; jeg ~r pa deg ufam tobie, stolpe m. słup.

stolt pm. dumny; ~het m. duma. stopp m. (stans) zatrzymanie (się); (strompe) cerowanie; ~e cz. (stanse) zatrzymać się; (stromper) cerować; (fylle) wypchać, stoppegam n. wełna do cerowania, stoppeklokke m. stoper, stoppeplikt m. nakaz zatrzymania się.

stopplengde m. droga zatrzymania.

stoppskilt n. znak drogowy «stop».

stoppested n. przystanek, stoppstrekning m. patrz stopplengde.

stor pm. wielki, duży; (hoy) wysoki.

storartet pm. wspaniały, nadzwyczajny.

Storbritannia Wielka Brytania, storhet m. wielkość, storindustri m. przemysł na wysoką skalę, storjo m. om. wydrzyk. stork m. om. bocian, storleik m. patrz storrelse. storm m. sztorm, stormakt m. mocarstwo, stormannsgalskap m. megalomania.

storme cz. (om vind) szaleć, huczeć; (rasę) wściekać się/ ^

hałasować; (innta) szturmom*

. my.

storsUtt pm. wspaniały, świS storsnutet pm. arogancki. storspove m. om. kulik. _ztu storstag n. mar. sztag grotma'.. storting n. parlament Norv\'t’'^h ~skomitć m. stała komisja , parlamentarna; ~smann tti■ t ~spresident m. prezydent parlamentu norweskiego; ~sproposisjon m. projekt uchwały wniesiony do parlamentu norweskiego; ~srepresentant m. poseł, _ientu deputowany, członek parlaJ¹ norweskiego; ~svalg n. wyl do parlamentu norweskiego stortrives cz. cieszyć się, mis*' przyjemność, stotre cz. patrz stamme. strabas er Imn. znój, trud; ^^m' męczący, straff m. kara.

straffarbeider m. katorżnik- . straffbar pm. karalny; karyg¹ straffe cz. (u)karać. straffebud n. jur. wymiar ka *' straffeloven m. jur. kodeks łO™' straffeprosses m. jur. postępowanie karne; ~love ^ jur. ustawa o postępowaniu karnym.    ,

strafferamme m.jur. wymia^ ₃ ‘^r' strafferett m. jur. prawo karJ przepisy prawa karnego, straffesak m. jur. sprawa ka» . straffespersmal n. jur. kwes^^U1 wymiaru kary. straffet pm. jur. karany, straffeutm&ling m. jur. wyrr» kary.

straks ps. natychmiast, zaraz"