39667 Słownik Polsko Norweski"9

resistens 458 revelje

resistenjs m. opór, przeciwdziałanie; ~t pm. odporny, wytrzymały, resitasjon m. recytacja, deklamacja; ~ere cz. (wy)recytować, (za)deklamować. resolusjon m. rezolucja, uchwała, resolutt pm. rezolutny, zdecydowany.

reso nans m. rezonans, odgłos; ~nnere cz. rezonować. respekt m. poważanie, szacunek, respekt; ~abel pm. poważany, zacny, szanowny; ~ere cz. poważać, szanować, ressurser Imn. zasoby, rest m. reszta, pozostałość, restanse m. zaległość, restaurant m. restauracja, restaur ator m. restaurator; ~ere cz. odnowić, restaurować, restere cz. pozostawać, restriksjon m. restrykcja, ograniczenie.

resul tat n. wynik, rezultat; ~tere cz. wynikać.

resym e n. streszczenie; ~ere cz. streszczać.

retard|asjon m. hamowanie, wstrzymywanie; ~ere cz. hamować, wstrzym(yw)ać. retning m. kierunek; ~snummer n. numer kierunkowy, retorijkk m. retoryka; ~sk pm. retoryczny.

rett m. (mat) potrawa, danie; (motsatt urett) racja, słuszność; jur. prawo; sąd; pm. słuszny; prosty; ps. słusznie; (direkte) prosto; ha ~ mieć rację, rette cz. (gjore ben) wyprostować; (henvende) skierować, zwrócić się; (korrigere) poprawi(a)ć. rettelse m. poprawka.

rettergang m.jur. sprawa sądowa, proces.

rettferdig pm. sprawiedliwy; ~het m. sprawiedliwość, rettighet m. prawo, przywilej, rettledning m. przewodnictwa, rettmessig pm. prawny, rettroen de pm. ortodoksyjny, prawowierny; ~het tn. ortodoksja, prawowiemość. rettskaffen pm. uczciwy, prawy, zacny.

rettskraftig pm. jur. prawomocny; ikke ~ nieprawomocny. rettskrivning m. poprawna pisownia.

rettslig pm. prawny, legalny, rettsmete n. przygotowawcze posiedzenie sądu. rettsregel m. reguła prawna, rettssak m. rozprawa sądowa, sprawa sądowa, rettssal m. sala sądowa, rettssikkerhet m. bezpieczeństwo prawne.

rettsskriver m. naczelnik sekretariatu sądu. rettsvem n. ochrona prawna. rettsvesen n. sądow'nictwo. rettsvitne n. obserwator z urzędu, rett-troende pm. patrz rettroende. rettvinklet pm. prostokątny, retur m. powrót, returbillett m. bilet powrotny, returnere cz. wracać; odsyłać, retusj m. retusz; ~ere cz. retuszować.

reumatilsk pm. reumatyczny;

~sme m. reumatyzm. rev m. zool. lis; n. mar. refa. revansje tn. odwet, rewanż. revebjelle m./f bot. naparstnica. revelje tn. mil. pobudka (wmjsk).

revers m. strona odwrotna;

(trafikk) bieg wsteczny. reversibel pm. odwracalny, dający się odwrócić; zwrotny. revesaks m. pułapka na lisa. revi dere cz. rewidować, przeglądać, robić rewizję; (som revisor) rewidować księgi; ~sjon m. rewizja; ~sor m. rewident. revmat|isk pm. reumatyczny; ~isme m. reumatyzm. revne m. (sprekk) rozpadlina; (flenge) cięcie; cz. (briste) rozerwać.

revolt m. bunt, powstanie, rewolta; ~ere cz. (z)buntować się. revolusjon m. rewolucja; ~ere cz. (z)rewolucjonizować, wywoł(yw)ać rewolucję; ~aer pm. rewolucyjny; przewrotowy. revolver m. rewolwer. revurdere cz. rozpatrzyć na nowo. revy m. teatr, rewia. rhinskvin m. białe wino reńskie. Rhodesia geogr. Rodezja, ri m. atak choroby; cz. patrz ride. ribbe m. żebra; cz. skubać; ~n n. żebro; ~t pm. żebrowany; bot. unerwiony (liść).

ridder m. rycerz; ~lig pm. rycerski; ~lighet m. rycerstwo; ~vesen n. rycerstwo.

ride cz. jeździć konno, ridehest m. koń wierzchowy, ridepisk m. szpicruta, ridetur m. przejażdżka konna, rifle m. (gevaer) karabin; gwint (w karabinie).

rift m. rozdarcie, dziura; (pź kroppen) zadraśnięcie; (ettersporsel) popyt (duży), rigg m. mar. takelunek; platforma, rigid pm. sztywny; (o zasadach) surowy, twardy.

rigoros pm. surowy, ostry, rik pm. bogaty; ~dom m. bogactwo.

rike n. państwo; królestwo, rikelig pm. obfity, rikmann m. bogacz. riksadvokat m. prokurator państwowy, prokurator generalny, riksbank rn. bank narodowy. Riksrevisjonen Urząd Najwyższej Kontroli Państwowej. riksvei m. droga państwowa. riksvapen n. godło państwowe, riktig pm. słuszny, prawidłowy; (noyaktig) dokładny; (ekte) prawdziwy; ~het m. prawidłowość, słuszność, riktignok ps. na pewno, niezawodnie; ~ ... men to prawda ale ...

rim n. (-frost) szron; (vers) rym. rime cz. rymować; okrywać się szronem.

rimelig pm. stosowny, słuszny; (billig) tani.

ring m. pierścionek; (glatt) obrączka; koło. ringblomst m. bot. nagietek, nogietek.

ringe cz. (za)dzwonić; pm.

(tarvelig) lichy, biedny; (ubetydelig) nieznaczny, ringeakt m. poniżenie; wzgarda; ~-e cz. pogardzać, poniżać, lekceważyć.

ringeapparat n. dzwonek, ringer m. dzwonnik, rinne cz. patrz renne. ripe m. zadraśnięcie;/. (bat-) brzeg pokładu; cz. zadrasnąć, rips m. bot. porzeczka, ris m. (kom) ryż; n. (kvister) gałązka; (til straff) rózga.