49320 P4250124

Wproaadajtc tcakcfjmoać aopń

(YILI7)

oznaczymy spadki izsatropowe w kierownicy i w wirnika: co awzgipdmooe w rdny (VIL16) daje

(VIL18)

Smiy w kierownicy równe są różnicy między energią kinetyczną w przypadku

idealnym e?_t2 i w przypadku rzeczywistym ef/2:

Odkładając stratę Ji, od punktu 1, otrzymujemy na wykresie en tropowym końcowy stan statyczny za kierownicą (rys. VIL3)l Kąt z, wektora c, zostaje wymuszony dzięki odpowiedniemu ukształtowaniu palisady kierowniczej.

7<«jy wektor c, co do wielkości i kierunku można znaleźć prędkość względną w, na wlocie do łopatek wirnikowych odejmując geometrycznie od wektora c, wektor prędkości obwodowej wynoszący w płaszczyźnie kontrolnej 1

«, =r_lt0

w, =c,—

s

Rys. VB3. ¹ rosa ekspansji w stopnia pośrednim

gdzie

W wirującym iilcładwe wspóta^daydi (» układne względnym) rowname worpi db wirnika jest analogiczne jak dla kierownicy:

cmaoą

zawiera jednak dodatkowy wyraz 1, przedstawiający pracę wykonaną w układzie względnym przez sSę odśrodkową

*»,

(YIL21)

(VIL22|

Oznaczając rzeczywisty statyczny spadek entalpii w wirniku i_t — »_a - *-

znajdujemy energie kinetyczną rucira względnego na wylocie z wirnika

(YIL23)

Dla przepływu idealnego bez strat byłoby

(VlU4i

Straty w wirniku

(VIL26)

Znając stan końcowy statyczny za kierownicą, określony punktem U znajdujemy spadek izentropowy statyczny w wirniku

Km~Km = 0*.

i stan końcowy statyczny idealny za wirnikiem oznaczony punktem Odkładając stratę dfc_w od punktu 1, znajdujemy rzeczywisty stan końcowy statyczny za wirnikiem określony punktem 2 (rys. VTL3).

Kąt fi₂ wektora prędkości względnej w₂ określony jest przez kształt palisady profili łopatek wirnikowych. Składając wektor w₂ z wektorem u₂ znajdujemy prędkość wylotową bezwzględną

e₂ = w₂+u₂.

m - Hiujm) myt t jo