298 B. Cieślar
stąd:
h = mi =m = ±^; a = 54,74°,
czyli oś naprężenia 01 jest nachylona pod tym samym kątem w stosunku do dodatnich półosi x,y,z.
CT2 = - a;
(0 + a)l2 + a m2 + a n2 s 0; a l2 + (0 + a)m2 + a n2 = 0; a l2 + a m2 + (0 + a)n2 = 0;
O2)2 + (m2)2 + (n2)2 = 1.
Identyczny układ równań otrzymamy dla o3 = - a.
Ponieważ trzy pierwsze równania (podobnie jak w poprzednim przykładzie) są liniowo zależne, więc z fizycznego sensu wynika, że każda oś leżąca w płaszczyźnie prostopadłej do 01 jest osią naprężenia głównego <j2 = a3 = - a.
7.17. Dla zadanych składowych stanu naprężenia w punkcie (rys. 7.17.1) wyznaczyć wartości i kierunki naprężeń głównych.
Rozwiązanie
Porównując zwroty naprężeń przedstawione na rys. 7.17.1 z umownie dodatnimi zwrotami składowych stanu naprężenia otrzymujemy: ox = 150 MPa, ay = -30MPa, y, az = -20 MPa, txy = 20 MPa,
X)a = 40 MPa, tyz = -60 MPa.
Wartości naprężeń głównych obliczamy z równania sekulamego: o3 - Si a2 + S2 a - S3 = 0,
gdzie:
S2 = -24500, S3 = 0, 24500o = 0,
o2 = 0,
czyli: a3-a stąd:
d = 156,5248 MPa, c3 = -156,5248 MPa.
VII. Stan naprężenia, stan odkształcenia__ 299
Wyznaczamy cosinusy kierunkowe osi naprężeń głównych.
<y 1 = 156,5246 MPa;
(150 - cti)Ii + 20mi + 40ni = 0;
20li + (-30 - Qi)mi - 60ni = 0;
40li - 60/11!+ (-120 - oi)ni = 0;
Stąd:
lt = ±0,9895, mi =±0,0646, nt = ±0,1291.
Współrzędne dowolnego punktu (np. I na rys. 7.17.2), leżącego na prostej o kierunku naprężenia 01, który znajduje się w odległości n od początku układu współrzędnych, możemy obliczyć z zależności: Xi = Irh; yi = mi#| Z1 = firn. c72 = 0;
(150 - 02)12 + 20/T12 + 40n2 = 0;
20b + (-30 - 02)m2 - 60n2 = 0;
40l2 - 60m2 + (-120 - o2)n2 = 0;
(l2)2 + (m2)2 + (n2)2 = 1.
l2 = ± 0,00, m2 = T 0,8944, n2 = ± 0,4472.
G3 = - 156,5248 MPa;
(150 - 03)13 + 20m3+ 40n3 = 0;
20b + (-30 - 03)m3 - 60n3 = 0;
40l3 - 60m3 + (-120 - o3)n3 = 0;
(fe)2 + (ITI3)2 + (f>3)2 * 1-:ąd
l3= + 0,1444, m3 = ± 0,4425, n3 = + 0,8851.
Rys. 7.17.2