284 B. Cieślar
Ze związków fizycznych wyznaczamy pozostałe składowe stanu naprężenia:
£y =jĘ-[0y-(CTx+0z];
8z=^k-(ox+oy];
y mb ■
G= -■='8'104'MP»-
Po przekształceniu otrzymamy:
°y=T~5<8y + v8*): oz=^~(sz+vey);
Tzy — G*Yzy-
Podstawiając dane liczbowe otrzymamy: oz = 16,36 MPa; oy = - 30,57 MPa; Tzy = 29,536 MPa. Kierunki naprężeń głównych:
=1,258;
tan 2a m
o2-oy
2-29,536 16,36-(-30,57)
a = 25,76° + n-90°.
Wartości naprężeń głównych, odpowiadające tym osiom, są równe: om = 30,62 MPa; on = - 44,83 MPa.
Komplet naprężeń głównych jest następujący:
01 = om = 30,62 MPa; 02 = ox = I Odkształcenie liniowe na kierunku osi
®x f||J% +°z]= - = 0,178-11
1; 03 = on = -44,83 MPa.
f obliczamy z równania fizycznego:
Odkształcenia główne są więc równe: si = 2.09110-4; 82 = 0,178-104;
s3 = - 2,624-10-4.
Na podstawie obliczonych wartości naprężeń głównych i odkształceń głównych możemy stwierdzić, iż płaskiemu stanowi naprężenia w punkcie A towarzyszy przestrzenny stan odkształcenia.
VII. Stan naprężenia, stan odkształcenia_ 285
Wyznaczone kierunki naprężeń i odkształceń głównych pokazano na rys. 7.6.3. Z rysunku widać, że kierunki, w obydwóch przypadkach, pokrywają się ze sobą.
7.7.
Dla przedstawionych na rys. 7.7.1(a-f) rzeczywistych wartości i zwrotów
naprężeń wyznaczyć wartości i kierunki naprężeń głównych.
Rys. 7.7.1
Ponieważ z założenia cjx = txy = Txz = 0, więc kierunki pozostałych dwóch naprężeń głównych określa kąt a, wyznaczony z poniższego wzoru:
tan 2a = —, a2-ay
a wartości naprężeń głównych, które tym osiom odpowiadają obliczamy za pomocą wzoru:
N *
Punkt A
cz- 100 MPa; oy = 300 MPa; xzy - 200 MPa;
2 200 _ 0. tan2a- 100 - 300 ~2,
a = - 31,72° + n-90°; gdzie n = 0,1,2,...;
ctm = 423,61 MPa; crN = - 23,61 MPa.