Las spełnia funkcję zdrowotną, chroniąc ludzi przed negatywnymi skutkami cywilizacji:
- tłumi hałas, np. 150-metrowa ściana lasu liściastego obniża poziom hałasu o 18-25 dB;
- oczyszcza powietrze przez absorbcję zanieczyszczeń pyłowych, gazowych (filtr powietrza atmosferycznego); np. w ciągu sezonu wegetacyjnego 1 ha boru świerkowego zatrzymuje ok. 30 ton pyłów, a 1 ha lasu bukowego - ponad 65 ton;
- wydziela do atmosfery substancje bakteriobójcze - fitoncydy (np. jałowiec, jodła, sosna, świerk, cis, dąb, klon, grab, jesion); fitoncydy sosny zabijają prątki gruźlicy, dębu - pałeczki dyzenterii (czerwonki bakteryjnej), a fitoncydy jodły - zarazki dyfterytu (błonicy). W 1 m3 powietrza leśnego jest 40-70 mniej organizmów chorobotwórczych niż w powietrzu miejskim;
- wpływa na jonizację powietrza;
- zapewnia wypoczynek i rekreację.
Funkcje estetyczna i krajoznawcza lasu to przede wszystkim poprawa wyglądu środowiska i zróżnicowanie krajobrazu. Lasy upiększają otoczenie człowieka, stanowiąc element dekoracyjny, są inspiracją twórczości artystycznej.
Jako jeden z najbardziej zróżnicowanych naturalnych ekosystemów, a jednocześnie łatwo dostępny, spełnia las ważną funkcję społeczną, a także dydaktyczno-wychowawczą w procesie poznawania przyrody i zjawisk w niej zachodzących. Pozwala to na ukształtowanie w społeczeństwie, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, szacunku dla przyrody.
Zajmują też lasy doniosłą pozycję w ochronie przyrody, dzięki czemu możliwe jest zachowanie walorów przyrodniczych, kulturowych, historycznych i patriotycznych oraz niepowtarzalnego piękna i malowniczości krajobrazu. Lasy są ostoją rzadkich gatunków zwierząt i miejscem występowania chronionych gatunków roślin.
Są wreszcie lasy w gospodarce człowieka źródłem cennych surowców dla różnych gałęzi przemysłu, stymulują także produkcję rolną.
8.3. PRZYCZYNY NISZCZENIA LASÓW
Głównymi przyczynami niszczenia lasów są:
a) pożary;
b) częste inwazje szkodników leśnych, np. brudnicy mniszki, grzybów chorobotwórczych;
Uszkodzenie ochronnej warstwy wosku na igłach i liściach Uszkodzenie szparek oddechowych Wzrost parowania Deficyt wody Zakłócenie gospodarki substancjami wzrostowymi i enzymami Wymywanie Mg, Ca, Mn Rozpad chlorofilu Zakłócenie fotosyntezy Ustanie asymilacji
S02
N0X
WĘGLOWODORY METALE CIĘŻKIE
Zwiększenie wrażliwości na czynniki klimatyczne ■ susze, niskie temperatury, wiatry Opad liści Spadek przyrostu Przedwczesna fizjologiczna starość
Zanik odporności biologicznej na owady i choroby
ŚMIERĆ
DRZEWA
Zakwaszenie gleby Wymywanie i deficyt składników odżywczych Kumulacja elementów toksycznych Zamieranie korzeni Zanik symbiozy z grzybami (mikoryzy)
Głód rośliny
Rys. 2.48. Jak zamiera las?
c) wielkoobszarowe wyręby przemysłowe, wyręby pod uprawy rolne, pod zabudowę, dla celów komunikacyjnych;
d) rabunkowa gospodarka lasami - nadmierne pozyskiwanie drewna dla celów gospodarczych;
e) rozwój przemysłu, szczególnie hutniczego i energetycznego, i związane z tym zanieczyszczanie powietrza związkami toksycznymi, w szczególności tlenkami siarki, na które wrażliwe są drzewostany roślin iglastych;
f) niewłaściwa gospodarka wodna na terenach nieleśnych, powodująca obniżenie poziomu wód gruntowych (np. melioracje nieużytków rolnych i leśnych, drążenie coraz większej liczby studni głębinowych, eksploatacja kopalin);
g) składowanie na terenach leśnych odpadów i nieczystości z szamb;
h) stosowanie chemicznych środków ochrony roślin (np. herbicydów, insektycydów);
i) ekspansja turystyczna.
Istotny wpływ na kształtowanie się i rozmieszczenie zbiorowisk leśnych ma człowiek i jego świadoma bądź też nieświadoma działalność. Dokonywane przez człowieka przekształcenia środowiska pociągają za sobą zmiany w zbiorowiskach leśnych; zmiany te mają często charakter nieodwracalny (rys. 2.48). Przykładem tego jest nasilający się w ostatnich latach wyrąb lasów, jak
197