4A (3)

EWANGELIA JUDASZA

ZlKMSKA POSŁUGA JEZUSA

Kiedy Jezus pojawił się na święcie, dokonywał cudów i wielkich dzieł dla zbawienia ludzkości. A ponieważ wielu {kroczyło) drogę sprawiedliwości, gdy inni zaś kroo/.yli drogę przestępstwa. Jezus powołał dwunastu uczniów.

Zaczął z nimi rozmawiać o tajemnicach spoza tego świata, jak i o tym, co będzie mieć miejsce przy jego końcu. C Często było tak, że nie ukazywał się swym uczniom we własnej osobie, ale stawał między nimi, przyjmując postać dziecka.

Schną 1: Jezus rozmawia ze swymi uczniami: modlitwa dziękczynna, czyli eucharystia

Pewnego dnia Jezus przebywał ze swymi uczniami w Judei. Znalazł ich siedzących razem na modlitwie . Kiedy zbliżył się do uczniów. [34] którzy, siedząc zebrani razem na czuwaniu, składali modlitwę dziękczynną nad chichem, roześmiał się .

Uczniowie zapytali {go]: „Mistrzu, czemu śmiejesz się z [naszej{ modlitwy dziękczynnej? Zrobiliśmy, co słuszne^{1 2 3 4 5 6 7}.

W odpowiedzi Jezus rzekł im: „Nie śmieję się z w as. <\Vy> nie robicie tego z własnej woli. ale robicie to po to, by [przez to] wasz bóg doznał czci” .

I 'cznlowie powiedzieli: „Mistrzu, ty jesteś (...) synem naszego boga”. Jezus zapytał: „Skąd mnie znacie? Zaprawdę, powiadam wam , żadne wasze pokolenie nie pozna mnie" .

Jl-Zl S ROZMAWIA Z Jl DASZliM NA OSOBNOŚCI Wiedząc, iż Jućlas/ mówi o rzeczach wzniosłych, Jezus powiedział mu: „Odsuń się od innych, a objawię ci tajemnicę królestwa . Możesz ją posiąść, ale sprowadzi ona na ciebie wielkie cierpienie. [36] Ho ktoś inny zajmie twoje miejsce, tak by dwunastu |uczniów| znów mogło ze swoim bogiem zmierzać do końca czasów” .

Judasz, zapytał go: „Kiedy objawisz, mi te rzeczy i (kiedy]' ten w ielki dzień światła zabłyśnie dla Pokolenia?".

Ale kiedy to powiedział, Jezus odszedł od niego.

S< JENA 2: Jezus ponownie przychodzi do uczniów

Następnego ranka po tym, jak to się stało ', Jezus znów [przyszedł] do uczniów.

Oni zapytali go: „Mistrzu, gdzie byłeś i co robiłeś po tym, jak nas zostawiłeś?”.

Jezus im odpowiedział: „Byłem pośród innego wielkiego i świętego Pokolenia” .

Jego uczniowie zapytali go: „Panie, gdzie jest pokolenie większe i bardziej święte niż my. jakiego nie ma w tym królestwie?”'.

Kiedy Jezus usłyszał ich słowa, roześmiał się i odpowiedział: „Czemu myślicie w sercach swoich o Pokoleniu pełnym mocy i św iętym? [37] Zaprawdę. |Ja] powiadam wam, nikt zrodzony (z] tego królestwa nie ujrzy tego [Pokolenia|. ani żaden z. zastępów anielskich pośród gwiazd nie obejmie nad Nim władzy, żadnemu też śmiertelnikowi nic dane się z. nim związać, bo Pokolenie to nie jest z (...], które się stało [.,.]. Pokolenie pośród was to pokolenie ludzkie (...) mocy, która [...inne] moce ]...] którymi wy władacie”'.

Kiedy [jego] uczniów ie to usłyszeli, doznali niepokoju w swym duchu. Nic byli w stanic nic powiedzieć.

Kolejnego dnia Jezus przyszedł [do nich]. Powiedzieli [mu]: „Mistrzu, widzieliśmy ciebie w |widzcniu|, bo mieliśmy wielkie [w idzenie...] o nocy Ul”.

[Onodpowiedział:| „Czemu |wv...kiedy] <w y> ukryliście się?" . (381

1

C/.NIOWIK WPADAJ A W GNIEW

2

Kiedy to Usłyszeli jego uczniowie, wpadli w gniew i wściekłość, a w ser

3

cach swych zaczęli bluźnić przeciw niemu.

4

Kiedy Jezus zauważył, że nic {rozumieją, powiedział] do nich: „Dla

5

czego w zburzenie wiedzie was do gniewu? Wasz bóg, który w was miesz

6

ka, i {...{ [35] pchnął was do gniewu [w] duszach w aszych. |Niech] ktokolwiek z was, komu bardziej niż innym ludziom [wystarcza mocy], ukaże mi., się jako człowiek doskonały i niech sianie zc mną twarz.?

7

u twarz”